Hoofdstuk 5 Vergelijk mij niet met anderen
"Mia bekeek Ava van top tot teen met een sluwe grijns en zei: 'Weet je, ik ken een paar jonge edellieden die wel interesse in je hebben. Als je Sophia gracieus kunt accepteren, kan ik een oogje dichtknijpen voor bepaalde... discreties. Nachten kunnen tenslotte eenzaam zijn.'
Mia dacht dat ze Ava een genereuze concessie aanbood. Hoewel discrete affaires gebruikelijk waren, maakte open erkenning ze gemakkelijker. Zolang er geen ongemakkelijke kinderen uit voortkwamen, kon Mia zelfs hulp bieden - misschien zelfs geschikte partners uitkiezen.
Plotseling fonkelden Mia's ogen met een idee. 'In plaats van Ava zelf te laten kiezen, moet ik het regelen. Zo kan ik haar... eigenschappen controleren om voordelige connecties voor de familie Martinez te smeden. Een mooie vrouw is een waardevol bezit.'
Mia zei: 'Zorg er gewoon voor dat je eerst mijn goedkeuring krijgt, vooral wat betreft heren die de familie ten goede kunnen komen.'
Ava moest bijna hardop lachen. Ze vroeg: 'Moeder, stel je voor dat ik Ethan's gedrag naboots, of probeer je me in een familie-courtisane te veranderen?'
Ava dacht: 'Ik heb nooit overwogen een minnaar te nemen. En nu verwacht ze dat ik mannen vermaak voor het welzijn van de familie? Belachelijk.'
Mia had niet verwacht dat haar 'vriendelijkheid' zo werd afgewezen en sperde onmiddellijk haar ogen wijd open, zeggend: 'Waar heb je het over? Als Ethan's vrouw kun je hem niet behagen. Ik zorg gewoon voor je toekomst. Zolang je bijdraagt aan de familie, eindig je niet in een verzorgingstehuis! Als je ondankbaar blijft, verlies je je positie volledig. Kijk dan maar hoe je het redt!'
Ava's gezicht bleef kalm. Ze zei: 'Ik geef niets om die macht. Ik heb alleen de verantwoordelijkheid op me genomen omdat mijn schoonzus ernstig ziek was. Nu ze beter is, is het tijd om het beheer aan haar terug te geven.'
Mia raakte in paniek. 'Hoe kan zij het huishouden beheren? Bovendien is haar familie slechts van baron rang; ze hebben niet zoveel geld...'
Toen Mia aarzelde, krulden Ava's lippen zich in een spottende glimlach.
Ava's familie was van hertog rang. Hoewel haar vader was overleden, waren Skoda's militaire prestaties aanzienlijk. Om Skoda te belonen, had de koning de familie Davis bijna onmetelijke landerijen en schatten gegeven.
De familie Martinez had Ethan gedwongen met haar te trouwen omdat ze dat vermogen wilden. Hoewel de familie Martinez er aan de oppervlakte glamoureus uitzag, leefden ze eigenlijk boven hun stand door hun weelderige levensstijl. Zelfs met Ethan's salaris en de beloningen van de koning was het moeilijk bij te houden.
Toen Ava het beheer overnam, zag ze zelfs verslagen van de familie Martinez die verschillende van hun landgoederen en wijngaarden verkochten, terwijl de overgeblevenen verwaarloosd waren. Als ze niet de fondsen van de familie Davis had gebruikt om te helpen en snel de lanterfanters had aangepakt, zou de familie Martinez failliet zijn gegaan voordat Ethan met zijn militaire prestaties terugkeerde.
Ava sprak zacht: 'Hoewel de familie van mijn schoonzus van baron rang is, is ze als edelvrouw van jongs af aan getraind om familieaangelegenheden te beheren. Morgenochtend zal ik de huidige documenten en de sleutels van de schatkist aan haar overhandigen.'
'Hoe durf je!' snauwde Mia, haar valse vriendelijkheid laten vallen en boos wijzend naar Ava. 'Je respecteert je ouderen niet en kunt niet eens het hart van je man winnen. Wat zullen mensen van de familie Martinez denken als je de beheersrechten opgeeft? Hoe zullen ze jou zien? Wil je de grap van de adellijke kring zijn?'"
Ava was klaar met doen alsof ze zwak was en gemakkelijk te manipuleren. Ze was geboren in een hertogelijke familie, en haar vader was een felle generaal op het slagveld. Hoe kon ze dan gewoon zijn?
Met een koude uitdrukking stond ze op en streek haar jurk glad, zeggend: "Als Ethan zich niets aantrekt van de mening van anderen, waarom zou ik dan de schande zijn?"
Terwijl ze dit zei, voegde Ava stilletjes in haar hart toe: 'Nee, hoe kan hij zich met mij meten!'
"Jij!" Mia was woedend en probeerde een ziekte te veinzen door naar haar borst te grijpen, maar Ava bleef gewoon staan. Het kaarslicht verlichtte de helft van haar lichaam, terwijl de andere helft van haar gezicht in de schaduw verborgen was. Haar koude blik hield Mia op haar plaats, te bang om te bewegen.
Ava zei: "Moeder, aangezien u er goed uitziet, neem ik mijn vertrek."
Daarmee wachtte Ava niet op Mia's reactie en liep recht de kamer uit. Na een tijdje klonk het geluid van iets zwaars dat op de grond viel van achteren. Eliza, die buiten had gewacht, kwam bezorgd dichterbij en zuchtte bij het horen van het geluid, "Als dat kapot is, zal het veel aan de kosten toevoegen."
Ava vond het amusant en kon een glimlach niet onderdrukken. "Eliza, als we terug zijn, pak dan de rekeningen en notities op het bureau in en geef ze morgenochtend aan mijn schoonzus. Hoeveel het ook kost, het zal niet langer onze zorg zijn!"
Eliza was even verbaasd maar begreep snel wat Ava bedoelde en glimlachte. "In orde!"
Eliza had al lang geen zin meer om Ava zo te zien lijden! Nu was het tijd voor hen om hun eigen financiële problemen op te lossen!
De volgende ochtend riep Ava een paar bedienden om haar te helpen de huishoudelijke rekeningen en sleutels aan James te bezorgen. Haar schoonzus, Terry Taylor, was verbijsterd door de plotselinge verantwoordelijkheid. Toen ze de sleutels aannam, bracht de koude metalen aanraking haar terug naar de realiteit.
Terry wist hoe hard Ava de afgelopen drie jaar had gewerkt. Voor Ava was zij verantwoordelijk voor deze taken, maar ze was er niet goed in. Ze had het meeste werk aan de huishoudster overgelaten, zich niet bewust van de verduistering daaronder, en hoefde alleen maar van haar middagthee en snacks te genieten.
Hoewel de cijfers op de rekeningen somber waren, had haar man James haar verzekerd dat Ethan, als held van het rijk, genereuze beloningen van de koning zou ontvangen, waardoor de familie Martinez niet in een moeilijke situatie zou belanden. Toen Ava in de familie trouwde, zag Terry het als een kans. Hoewel adellijke families meestal het familiebedrijf aan de oudste zoon overdragen, had James geen ambitie, vooral niet nadat zijn opmerkelijke ridderbroer opkwam. Hij had stilzwijgend ingestemd om Ethan alle verantwoordelijkheden te laten dragen. Dus deed Terry alsof ze ernstig ziek was en droeg de familieaangelegenheden over aan Ava.
'Ze kan het duidelijk aan, dus waarom aan mij geven!' dacht Terry somber.
Ava gaf haar echter geen kans om meer te zeggen en draaide zich om om te vertrekken.
Deze houding leek in niets op de zachte en mooie dame die ze vroeger was!
Terry hield de sleutels vast en keerde terug naar haar kamer om James te vinden, maar hij was onbezorgd en zei: "Ethan is teruggekeerd met militaire eer. Waar maak je je zorgen over? We wachten gewoon op de beloningen."
Terry was op het punt blij te zijn toen ze zich herinnerde dat ze gisteravond van een bediende had gehoord dat Ethan had beweerd al zijn militaire eer te hebben ingewisseld voor de toestemming van de koning om met Sophia te trouwen. Ze twijfelde of er echt beloningen zouden komen.