Charmante Drieling: Vader, Houd Afstand!

Hoofdstuk 1 Ze was zwanger

"Lucas, ik ben zwanger," zei Nora Smith zachtjes, terwijl ze de uitslag van de zwangerschapstest vasthield en naar het knappe gezicht van Lucas Gordon keek.

Terwijl ze een gelukkige toekomst voor zich zag, veranderde Lucas' uitdrukking plotseling.

"Ik heb nooit seks met je gehad. Hoe kun je zwanger zijn? Nora, het kind in je buik is niet van mij. We gaan scheiden!" Lucas nam de testresultaten, wierp er een blik op en gooide het papier vervolgens hard in Nora's gezicht.

"Lucas, maak je een grap? Op onze huwelijksnacht waren we duidelijk samen in het hotel." Nora's gezicht werd bleek en haar stem trilde.

Ze herinnerde zich dat ze op hun huwelijksnacht een gepassioneerde nacht samen in het hotel hadden doorgebracht, een nacht die ze nog steeds niet kon vergeten.

"De man die die nacht bij je was, was ik niet. Ik was de hele nacht bij Becky!" Lucas keek Nora met afschuw aan en onthulde koud de waarheid.

Nora's zicht werd zwart en ze wankelde hevig. Ze balde haar vuisten, haar nagels boorden pijnlijk in haar handpalmen.

"Lucas, op onze huwelijksnacht liet je me in de steek om bij mijn stiefzus, Becky Smith, te zijn. Je bedroog me!" Nora schreeuwde bijna.

"Nora, denk je dat je nog steeds bij me past? Ik heb nu een hoge status, en alleen Becky is een partij voor mij!" Lucas' gezicht toonde minachting. "We gaan onmiddellijk scheiden. Pak je spullen en verdwijn!"

Nora's hoofd bonsde, en ze voelde dat de Lucas voor haar een complete vreemdeling was.

Lucas was bij zijn geboorte verwisseld door een verpleegster en werd pas drie maanden geleden door zijn biologische ouders gevonden.

De familie Gordon was een topfamilie in Amsterdam. Hoewel Lucas' ouders slechts een zijtak van de Gordon-familie waren, weerhield dat Lucas er niet van om van een onbekende gewone jongen op te klimmen tot een nobele jonge erfgenaam.

Nora daarentegen was niet zo goed in zich kleden als Becky, en ze had een moeder die in de gevangenis had gezeten en werd thuis niet door haar vader begunstigd. Dus vond Lucas dat Nora niet langer bij hem paste.

Maar toen Lucas haar eerder had achtervolgd, had hij gezegd dat hij van haar hield zoals ze was en dat hij nooit zou veranderen. Het bleek dat wanneer iemands status veranderde, ook hun hart veranderde!

Nora was totaal teleurgesteld in Lucas, tranen welden op in haar ogen. "Lucas, je bent een klootzak. Wil je scheiden? Prima, wacht maar af!"

Vier jaar later, in een huis met twee verdiepingen aan de rand van Amsterdam.

"Mama, kom snel. Broer heeft een grote ontdekking gedaan!" Een schattig meisje met twee staartjes en korte beentjes liep naar Nora toe en trok haar naar buiten.

Destijds was Nora zwanger van een drieling. Dit was haar jongste dochter, Samantha Smith.

Vier jaar geleden, na de ruzie met Lucas, was Nora uit de Gordon-familie vertrokken. Haar medische mentor had haar al lang geholpen om zich aan te melden als uitwisselingsstudent in Land N, dus koos Nora ervoor om naar het buitenland te gaan voor verdere studies.

Oorspronkelijk wilde Nora het kind in haar buik niet houden. Maar de dokter zei dat haar baarmoederwand van nature dunner was dan die van anderen, en als ze een abortus zou ondergaan, zou ze misschien nooit meer zwanger kunnen worden.

Na lang nadenken besloot Nora het kind te houden.

De afgelopen vier jaar was Nora dankbaar voor het gezelschap van haar drie schattige kinderen, die haar ongekende vreugde en vervulling brachten.

Echter, ze had nooit kunnen achterhalen wie de vader van haar kinderen was.

"Mama, kijk," Samantha leidde Nora naar een verlaten gebied.

Twee identiek uitziende kinderen hurkten neer en staarden naar een man die onder het bloed zat. De man was duidelijk bewusteloos, zijn leven of dood onzeker.

"Mama, hij is gewond." Alex Smith, met zijn delicate en verfijnde trekken, straalde een aangeboren adel en een volwassenheid uit die zijn jaren te boven ging.

"Laten we hem snel redden," zei Billy Smith, die een gezicht had dat identiek was aan dat van Alex, maar een veel levendigere persoonlijkheid had.

Nora's uitdrukking werd serieus terwijl ze neerhurkte om de man van dichtbij te onderzoeken.

De man leefde nog, maar zijn ademhaling was zwak. Als hij niet snel behandeld werd, zou hij kunnen sterven.

Nora wierp een blik op de nabijgelegen klif en fronste lichtjes.

Het leek erop dat de man daarvandaan was gevallen.

Ze doorzocht zijn zakken maar vond niets dat hem kon identificeren.

Volgens het principe van mededogen van een genezer, gebruikte Nora al haar kracht om de man terug te slepen en hem in een kamer op de begane grond te leggen.

Dit huis was door haar grootmoeder aan Nora nagelaten voordat ze overleed. Niet lang na haar terugkeer naar het land, woonde Nora hier met haar drie kinderen.

Ze was deels teruggekeerd naar het land vanwege de onderwijsbehoeften van haar kinderen en deels vanwege haar eigen behoefte om iets te onderzoeken.

Al snel bracht Alex haar de medische kit.

Nora opende het en haalde gaas en ontsmettingsmiddelen tevoorschijn.

"Schat, ga jij maar naar buiten. Ik moet deze man redden!"

"Oké," antwoordden Alex, Billy en Samantha in koor.

Nadat ze waren vertrokken, kleedde Nora de man uit tot zijn ondergoed en ontsmette en verbond vervolgens al zijn wonden.

Nora's gezicht was kalm en haar bewegingen waren vloeiend en ongedwongen. Al snel had ze de verwondingen van de man behandeld.

De man had een robuuste bouw, met een sixpack die zijn mannelijke charme toonde.

Nora's blik ging omhoog naar zijn rechterschouder.

Daar zag ze een vage bijtwond!

Nora's adem stokte en haar gedachten flitsten terug naar die nacht in het hotel vier jaar geleden.

Op dat moment had de oppervlakkige ademhaling van de man haar omhuld, en in een moment van pijn had ze zijn schouder gebeten.

Nora's uitdrukking veranderde lichtjes. Ze pakte snel een natte handdoek om zijn gezicht schoon te vegen, om te zien hoe hij eruitzag.

De vochtige handdoek veegde geleidelijk het vuil van het gezicht van de man, waardoor zijn gelaatstrekken zichtbaar werden.

Een breed voorhoofd, een hoge neusbrug en sexy dunne lippen.

Zijn gelaatstrekken waren scherp en gedefinieerd, en zelfs met de verwondingen op zijn gezicht deden ze niets af aan zijn oorspronkelijke knapheid.

Wat een knappe man, niet alleen aantrekkelijk maar ook enigszins bekend.

Nora staarde naar hem, haar gedachten flitsten met beelden van Alex en Billy.

Alex en Billy leken opvallend veel op hem.

Zou hij de man van vier jaar geleden kunnen zijn?

Nora's borst ging lichtjes op en neer. Na het verbinden van de wonden, nam ze wat van zijn bloed voor onderzoek.

Zodra Nora wegliep, slopen Alex, Billy en Samantha de kamer binnen.

"Wow, wat is hij knap," zei Samantha, haar grote ogen gevuld met vreugde terwijl ze naar de slapende man keek.

"Hé, Alex, lijkt hij niet op ons?" vroeg Billy verbaasd.

Alex' obsidiaan-achtige ogen vernauwden zich lichtjes, maar hij zei niets.

Inderdaad, hij leek op hen!

"Hij lijkt zo veel op ons. Zou hij onze papa kunnen zijn?" zei Samantha opgewonden.

Alex' mooie ogen bewogen, en hij liep naar het geïmproviseerde lab dat Nora had opgezet.

Sinds hij zich bewust was geworden, had hij stukjes van hun achtergrond bij elkaar gepuzzeld uit de gesprekken van Nora en haar peetmoeder.

Hun biologische vader was onbekend.

De man die ze net hadden gezien leek zo veel op hen. Zou hij hun vader kunnen zijn?

In het lab wachtte Nora op de testresultaten.

Een half uur later kwamen de gegevens binnen. De fysieke conditie van de man was goed, zonder verborgen kwalen.

Echter, hij was van de klif gevallen en had beide benen gebroken. Om te herstellen, zou hij verdere behandeling nodig hebben.

Nora begreep dit en keek naar de resultaten van de bloedgroep van de man.

Als de bloedgroep overeenkwam, dan was hij hoogstwaarschijnlijk de vader van de kinderen!