5
Zane keek naar de trillende vrouw voor hem. Zijn mannen hadden haar niet mogen pijn doen, en ze hadden zeker geen deal met haar oom mogen sluiten. En daar zouden ze voor boeten. Zane geloofde er niet in om zijn mannen kort te houden of ze te betuttelen. Maar hij had vier regels waar iedereen in de organisatie zich aan moest houden. Zijn woord was wet. Ze deden geen vrouwen en kinderen pijn. Ze hielden zich niet bezig met mensenhandel. Niemand mocht drugs aan kinderen verkopen. De vier regels werden met meedogenloze strengheid gehandhaafd. Wat zijn mannen Ava hadden aangedaan, was een schending van regel nummer twee en een duidelijke poging om regel nummer drie te breken. Maar deze engel voor hem wist dat niet. Zane's behoefte om haar te bezitten was alleen maar gegroeid. Haar onschuld was als een licht in de nacht, en hij was de mot. Hij moest haar bezitten, haar corrumperen. Hij glimlachte zijn duivelse glimlach en zag haar verstijven. Ze mocht dan onschuldig zijn, maar haar instincten waren sterk.
“We moeten ons geld terugkrijgen en dat is één manier,” haalde hij zijn schouders op.
“Hoeveel is hij verschuldigd?” vroeg ze. Zane haalde zijn telefoon tevoorschijn en zocht het op.
“Bijna drie miljoen dollar,” zei hij. “Twee miljoen achthonderdvijfenvijftigduizend tweehonderdtwee dollar en vijftig cent, om precies te zijn.”
“Twee miljoen achthonderdvijfenvijftigduizend tweehonderdtwee dollar?” vroeg Ava met een onvaste stem, ze trilde zichtbaar.
“En vijftig cent,” voegde hij eraan toe. Ze knikte en hij kon zien hoe de radertjes in haar hoofd draaiden.
“We zouden het huis kunnen verkopen, het dekt niet de hele schuld, maar als aanbetaling. Dan kunnen we de rest maandelijks afbetalen,” stelde ze voor.
“Ik wist niet dat Cobler een huis bezat,” zei Zane.
“Dat doet hij niet, het is van mij. Mijn ouders hebben het aan mij nagelaten, het is ongeveer achthonderdduizend waard,” vertelde ze hem. Zane kon duidelijk zien hoeveel pijn het haar deed om dit voor te stellen. Diep van binnen verachtte hij haar oom omdat hij haar in deze positie had gebracht. Hij vroeg zich af wat de man had gedaan om zo'n loyaliteit te verdienen. Een goed man zou haar willen beschermen tegen de pijn, maar Zane was geen goed man. Hij zag het als een extra drukpunt om te krijgen wat hij wilde; haar.
“Engel, dat is nog niet eens een derde van de schuld. Met de rente die oploopt, zul je de schuld de rest van je leven afbetalen. En om eerlijk te zijn, ik ben niet geïnteresseerd om zo lang op mijn geld te wachten,” vertelde hij haar. Ze keek naar beneden en knikte.
“Misschien kan ik een lening bij de bank krijgen,” dacht Ava hardop, terwijl ze op haar onderlip beet. Zane keek naar haar tanden die aan de volle lip trokken en had de neiging om ze te vervangen door zijn eigen tanden.
“Denk je dat een bank je een lening van twee miljoen zal geven zonder onderpand?” vroeg hij.
“Nee,” fluisterde ze bijna. Zane glimlachte, hij had haar precies waar hij haar wilde hebben, zonder andere opties dan de zijne.
“Ik heb een aanbod voor je,” zei hij met een kalme stem. Ze keek naar hem op.
“Je wilt dat ik mijn lichaam verkoop.” Het was geen vraag, maar Zane schudde zijn hoofd.
“Nee, ik heb een ander voorstel voor je,” zei hij terwijl hij opstond om zijn glas opnieuw met whisky te vullen.
“Je bent bereid om me te helpen?” vroeg ze met een hoopvolle stem. Hoe kon iemand zo naïef zijn? dacht Zane.
“Dat ben ik,” knikte hij terwijl hij zich omdraaide en naar haar keek.
“Dank je, je bent een goed man, meneer Velky,” zei Ava, terwijl ze hem een zwakke glimlach gaf.
“Nee, engel, dat ben ik niet,” vertelde hij haar terwijl hij terug naar haar liep en op de tafel ging zitten. “Ik heb mijn eerste man gedood voor mijn vijftiende en ik ben sindsdien niet gestopt. Ik ben bezitterig, wreed en heb een heetgebakerd karakter,” vertelde hij haar eerlijk. Hij kon zien hoe haar handen de waterfles tussen hen vastklemden. Zane wist wie hij was en hij verborg het niet. En als zijn plan zou werken, moest Ava weten wie hij was.
“M-maar je zei dat je me zou helpen,” zei Ava.
“Ik heb een voorstel dat je uit de bordelen houdt, maar maak jezelf geen illusies dat ik het uit vriendelijkheid doe. Ik doe dit omdat je iets hebt dat ik wil.”
“Wat heb ik dan?” vroeg ze.
“Je lichaam,” hij kwam meteen ter zake en hoorde haar naar adem happen.
“J-je zei dat ik dat niet hoefde te…” begon ze te zeggen.
“Ik heb het niet over het verkopen van je lichaam, mevrouw Cobler. Ik ben een drukbezet man, maar ik ben ook een man met behoeften en bepaalde neigingen. Daarom vind ik het nuttig om iemand in de buurt te hebben die me kan helpen met deze... driften wanneer ze zich voordoen. Iemand die geen gevoelens erbij betrekt of behoeftig wordt,” legde hij uit. “Een huisdier voor mijn seksuele verlangens, om het maar bot te zeggen.” Ze staarde hem aan met grote, angstige ogen.
“Huisdier?” vroeg ze. Hij gaf haar een zelfverzekerde glimlach en zette zijn glas naast zich op de tafel.
“Het is niet zo erg als het klinkt, dat beloof ik. Ik mag dan bezitterig en ruw zijn, maar ik laat nooit een vrouw ontevreden mijn bed verlaten,” zei hij terwijl hij zijn ogen over haar lichaam liet dwalen, zonder de behoefte te voelen dit voor haar te verbergen. Ze verschoof ongemakkelijk in haar stoel.
“Hoe, hoe zou het werken?” vroeg ze. Zane stond op en leunde over haar heen, plaatste zijn handen op de armleuningen van de stoel waarin ze zat. Hij omsloot haar terwijl hij naar haar toe leunde en de details van haar gezicht in zich opnam. Hij kon haar geur ruiken, schoon, simpel en zonder parfum. Als pas gewassen lakens die in de zomerzon te drogen waren gehangen.
“Je kunt niet zo onschuldig zijn dat je niet weet hoe een man een vrouw pleziert. Of wil je dat ik het je beschrijf?” fluisterde hij in haar oor. Hij hoorde haar adem stokken.
“I-ik weet hoe seks werkt, dank je. Ik bedoelde het huisdiergedeelte,” stotterde ze, waardoor hij glimlachte.
“Natuurlijk weet je dat,” zei hij, terwijl hij weer op de tafel ging zitten en zijn drankje oppakte. “We zouden een contract opstellen waarin staat dat je voor drie jaar, een jaar per miljoen, mijn huisdier zou zijn. Het contract zou je taken en mijn verantwoordelijkheden omschrijven en aan het einde van het contract zou de schuld van je familie als volledig afbetaald worden beschouwd,” vertelde hij haar. Zane verwachtte niet dat Ava op zijn aanbod zou ingaan. Maar hij genoot ervan om met haar te spelen, de manier waarop ze op zijn aanwezigheid reageerde gaf hem een kick en hij wilde wanhopig weten hoe ze eruitzag onder die wijde kleren, hoe ze smaakte.
“En eventuele schulden die mijn oom tijdens de drie jaar maakt?” vroeg ze. Zane gaf haar een waarderende blik, ze was niet dom.
“Ik kan ermee instemmen dat alle toekomstige schulden niet met jou geassocieerd worden. Ze zullen uitsluitend op je oom en tante rusten. Als dat voor jou acceptabel is?” stelde hij voor.
“Ja,” knikte ze. Dat verraste hem. Niet alleen dat ze dit als een echte optie beschouwde, maar dat ze bereid was haar oom de consequenties alleen te laten dragen. Ze leek het type persoon dat dom genoeg was om altijd te helpen, ongeacht wat. Hij vermoedde dat iedereen een grens had. “En als je genoeg van me krijgt?”
“Genoeg van jou?” vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw. De gedachte was zo vreemd voor hem, het verontrustte hem. Het stoorde hem ook hoe gemakkelijk ze de mogelijkheid accepteerde.
“Drie jaar is een lange tijd, meneer Velky. Ik ken je reputatie, drie weken met dezelfde vrouw is al een lange tijd voor jou,” vertelde ze hem met een lichte blos op haar wangen. Zane kon het niet laten te lachen. Ze had niet ongelijk. Hij had niet het geduld voor een serieuze relatie of een langdurige minnaar. Vrouwen leken altijd meer van hem te willen.
“Zolang jij niet bezitterig over mij begint te worden, engel, zal het geen probleem zijn. Maar we kunnen een clausule toevoegen dat als ik ervoor kies om het contract voor de drie jaar om zijn, te beëindigen, jouw deel als vervuld wordt beschouwd,” glimlachte hij.
“En als ik het wil beëindigen?”
“We zullen je schuld met vierentachtigduizend per voltooide maand verminderen,” vertelde hij haar. Ze knikte langzaam. Zane begon te denken dat ze dit serieus overwoog. De gedachte om deze vrouw tot zijn beschikking te hebben maakte hem opgewonden en zijn mond waterig. De dingen die hij met haar zou doen zodra hij haar onder zich had.