Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 165

"Je hebt geen idee hoe lang ik hierop heb gewacht," fluistert Nico.

Ik glimlach. Mijn zicht is wazig door de tranen die mijn ogen vertroebelen. Ik weet niet waarom ik huil. Ik voel me goed. Ik ben gelukkig. Een beetje.

Nico buigt zich voorover om me weer te kussen. Ik laat het toe. Het is zacht. Z...