Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 109

De dubbele deuren torenden voor ons op, de laatste stap voordat we de nacht van flitsende camera's en berekende glimlachen zouden betreden. Felix pakte mijn hand, zijn vingers warm en geruststellend tegen mijn klamme huid.

"Goed, bloem," mompelde hij, zijn stem een lage grom in mijn oor. "Onthoud, ...