Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 5 Gedwongen huwelijken

Toen ze de kilte in zijn ogen zag, prikten Sharon's ogen, maar ze wilde geen kwetsbaarheid tonen in zijn bijzijn.

Ze rukte met kracht haar hand los, haalde diep adem en draaide zich om om naar boven te lopen.

Op dit moment was haar vastberadenheid nog sterker. Ze moest zo snel mogelijk een baan vinden, verhuizen en dan een manier vinden om van Alex te scheiden.

Sharon pakte willekeurig een outfit om zich om te kleden, stak haar haar op met een haarspeld en ging toen naar beneden.

In het verleden, om een goede indruk te maken op de familie Smith, kleedde ze zich altijd een beetje op voor familiediners.

Nu kon het haar niet meer schelen. Ze zou doen wat haar comfortabel maakte; er was geen reden meer om hen te behagen.

Bij het horen van voetstappen keek Alex instinctief op.

Sharon droeg een witte jurk. Haar taille was slank en haar lange haar was vastgezet met een haarspeld, waardoor haar slanke nek zichtbaar werd. Haar zachte en serene uitstraling was net zoals toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten.

Echter, haar blik had geen warmte meer; het was zo koud als ijs.

Alex en Sharon bleven de hele weg stil. Net toen ze de ingang van het Smith-landgoed bereikten, remde een zwarte Range Rover plotseling en stopte recht voor hun auto.

De Range Rover behoorde toe aan Seb. Alex' humeur, al slecht, werd nog erger.

Seb was een kleinzielig en wraakzuchtig persoon. Alex had ooit iets slechts over hem gezegd, en toen Seb erachter kwam, weigerde hij direct samen te werken met de Smith Group, waardoor de Smith Group enkele miljarden dollars verloor.

In feite woonde Seb zelden familiediners bij, maar Tyler verwende hem. Alex had Seb al een tijd niet gezien en had niet verwacht hem bij de deur tegen te komen.

Alex kon niet anders dan zich schrap zetten, de autodeur openen en roepen: "Hallo, Seb."

Sharon's uitdrukking werd extreem stijf op het moment dat ze Seb uit de auto zag stappen.

Seb wierp een blik terug op hem, zijn blik gleed terloops over Sharon. Hij knikte koel en liep direct het Smith-landgoed binnen.

Op dit moment slaakte Sharon een diepe zucht van verlichting.

Seb was altijd onvoorspelbaar. Ze was nog steeds bezorgd dat hij plotseling iets schokkends zou zeggen.

Sharon dacht erover na en besloot later een gelegenheid te zoeken om alleen met Seb te praten.

Seb was van nature een aandachtstrekker. Zodra hij verscheen, verzamelden mensen zich om hem heen, net zoals nu, met Tyler en Sandra die meteen met hem begonnen te praten.

Toen hij dit tafereel zag, werd Alex' gezicht donkerder. Toen hij Sharon's blik op Seb zag, werd zijn uitdrukking nog grimmiger.

Alex vroeg: "Waarom staar je naar Seb?"

Sharon wierp hem een kille blik toe en antwoordde niet.

Toen hij haar koude uitdrukking zag, herinnerde Alex haar met een diepe stem: "Sharon, je weet dat ik me ongemakkelijk voel als ik zie dat je aandacht besteedt aan andere mannen!"

In het verleden dacht Sharon dat dit een teken van zijn liefde voor haar was. Ze vond zijn bezitterigheid vertederend, maar nu beschouwde ze het als belachelijk en egoïstisch.

Ze liet een koude lach horen. "Ik hou er ook niet van dat jij met andere vrouwen slaapt, maar dat lijkt jou behoorlijk goed te bevallen, nietwaar?"

Alex klemde zijn tanden op elkaar. "Vandaag is een familiediner. We bespreken dit later."

Sharon keek hem met minachting aan. "Als je niet wilt dat ik het ter sprake breng, bemoei je dan niet met mijn zaken."

Alex wilde nu niet met Sharon ruziën, uit angst dat het zijn positie binnen de Smith Group zou schaden en Tyler ontevreden zou maken.

De aandelen van de Smith Group waren eigenlijk allemaal in handen van Tyler; hij had er geen aan Alex gegeven. Dus de Smith Group stond nog steeds onder Tyler's controle.

Sandra zag Alex en Sharon en wenkte hen hartelijk om dichterbij te komen.

Sharon haalde diep adem. Hoewel ze niet graag met de familie Smith omging, moest ze toch basisrespect tonen aan de ouderen. Ze stelde haar uitdrukking bij en liep met een glimlach naar hen toe. "Hallo, opa en oma!"

Sandra glimlachte toen ze Alex en Sharon zag. "Kom, ga zitten."

Toen Sandra naar Seb keek, waren haar ogen gevuld met ontevredenheid. Alex was al getrouwd, maar Seb had nog steeds geen vrouw gevonden om een stabiel leven mee te leiden.

Sandra klaagde: "Seb, kijk naar Alex. Hij beheert het bedrijf goed, en zijn vrouw is prachtig. Je bent bijna dertig. Als je de volgende keer geen date meebrengt, moeten we je misschien wel onterven!"

Seb wierp een blik op Alex en Sharon, met een vage glimlach op zijn lippen. "Sharon is inderdaad mooi."

Sharon fronste, omdat ze vond dat Seb's blik enigszins frivool was.

Alex' hand spande zich plotseling aan, zijn lichaam verstijfde toen hij Seb's blik op Sharon opmerkte. Als man kon hij zien dat Seb naar Sharon keek zoals een man naar een vrouw kijkt.

Sandra fronste en drong er opnieuw bij Seb op aan om een vriendin mee naar huis te nemen.

Seb reageerde nonchalant.

Sandra ging verder: "Ik heb een blind date voor je geregeld. Kleed je morgen netjes aan en laat je gebruikelijke nonchalante houding niet zien."

Seb zei: "En het risico lopen om morgen weer een vriend boos te maken."

"Je probeert me gewoon gek te maken!" zei Sandra, terwijl ze een opkomende hoofdpijn voelde.

Seb trok een wenkbrauw op en wierp een blik op Alex. "Alex is al jaren getrouwd. In plaats van mij te pushen om te trouwen, heb je misschien meer geluk als je Alex en Sharon aanspoort om snel een baby te krijgen."

Sandra keek naar Alex en Sharon. Seb had altijd zijn eigen ideeën en was erg onafhankelijk; hem pushen zou geen resultaat opleveren.

Dus zei ze liefdevol: "Ja, wanneer zijn jullie van plan een baby te krijgen?"

Terwijl Sharon nadacht over hoe ze Sandra moest antwoorden, hield Alex haar hand stevig vast en glimlachte. "Oma, we zijn ermee bezig!"

Sharon had Alex doorzien en had geen enkele intentie meer om zich voor te bereiden op een baby.

Ze keek naar Sandra en zei tactvol: "Oma, ik ben van plan eerst een baan te vinden. De baby zal moeten wachten."

Previous ChapterNext Chapter