Hoofdstuk 4 Een crash
Lucas
We reden zo snel als we konden naar Salty Moon. Ik bleef op mijn horloge kijken, wetende dat de tijd niet aan onze kant stond. Ik richtte mijn aandacht op onze omgeving terwijl we voorbijreden, herinnerend hoe goed ze voelde, hoe goed ze voor me was. Ik liet mijn hoofd in schaamte zakken. De schuld van het afwijzen van haar zwangerschap hing als een donkere wolk boven mijn hoofd en het vrat me van binnen op, dag na dag.
De eerste keer dat ik haar stem hoorde, was ik geïntrigeerd. Ik kon niet geloven dat ik geïnteresseerd was in een vrouw alleen door het geluid van haar stem. Ik haastte me naar het ziekenhuis, niet om te zien hoe het met mijn broer ging, die eikel, maar omdat ik wilde weten van wie die stem was.
Terwijl ik met de receptioniste sprak, ving ik haar geur op, ze rook naar een bloemenweide in het daglicht. Ik keek rond in de hoop dat ze in de buurt was. Uiteindelijk zag ik haar nieuwsgierig om de hoek van de gang gluren terwijl de anderen naar me staarden alsof ik een lekkernij was.
Ik was teleurgesteld toen ze de gang verliet. Ik belde de verpleegster van mijn roedel die de verpleegpost van de SEH bemande en vroeg naar verpleegster Amy, en ze zei dat ze het druk had. Er was een auto-ongeluk geweest en ze was een van hun beste SEH-verpleegsters. Ik instrueerde haar om Amy goed in de gaten te houden en me alle informatie over haar te geven. Ze lachte, wetende precies welke informatie ik wilde. Verpleegster Amy stond bekend als single en ze had nog nooit gehoord dat ze een relatie had. Dat was goed genoeg voor mij.
Ik voelde me een totale eikel toen ze tegen me aan botste en te oordelen naar de blik die ze me gaf terwijl ze wegliep, was ze het daar mee eens. Het enige meisje dat ik wilde imponeren en ik had het verpest! Mijn Beta, die onze uitwisseling had gezien, zei dat ik me geen zorgen moest maken. Ze dacht waarschijnlijk gewoon dat ik me zorgen maakte over Chase. Ik knikte instemmend en zei dat ik dit zou goedmaken met een uitnodiging voor een etentje. Hij klopte me op de schouder en gaf zijn steun.
Toch duurde het drie hele dagen voordat ik genoeg moed had verzameld om haar mee uit te vragen. Ik, de meest gewilde vrijgezel in de hogere kringen, bang om een meisje mee uit te vragen.
Toen we elkaar voor het eerst formeel ontmoetten in de ziekenhuiscafeteria, bestudeerde ik haar. Ze had lang, vuilblond haar dat ze in een rommelige knot droeg en geen make-up op, wat verfrissend was om te zien. Alle vrouwen die ik had ontmoet, droegen altijd te veel make-up, waardoor ze meer op een schilderij dan op een persoon leken. Ze had lange wimpers die haar hemelsblauwe ogen omlijstten, een schattige neus en roze lippen. Wanneer ze glimlachte, rimpelde de huid bij haar ogen en raakten haar wimpers haar wang. Ze was schattig.
Na een paar maanden daten vroeg ik haar om wat tijd vrij te nemen zodat ze met me naar New York kon gaan. Het zou de eerste keer zijn dat we een paar dagen samen zouden doorbrengen, niet alleen enkele uren omdat haar werk haar altijd riep.
Ik boekte een hotelkamer voor ons in The Four Seasons. Daar zouden we de eerste nacht samen in elkaars armen doorbrengen.
"Ik ben nog maagd, Luke. Ik---," Amy probeerde haar naakte lichaam aan mijn blik te onttrekken, terwijl ze naakt in bed lag. Ik pakte haar armen en legde ze naast haar, genietend van het zicht op haar. Haar soepele borsten, haar tepels roze en stijf van mijn zuigen, haar platte buik en de vochtige bos bruine haren die haar meest intieme deel bedekten.
"Ssshhh, je bent perfect." Ik spreidde haar benen met mijn handen en streelde haar dijen, gevolgd door tedere kusjes. Ik kon haar sappen uit haar geslachtsdeel ruiken terwijl ze zich in extase kronkelde.
Ik spreidde haar lippen met mijn tong en likte haar druipende sap. Ik begroef mijn neus in haar geslachtsdeel, genietend van haar geur. Ze rook zo lekker. Ik begon haar gezwollen clitoris te zuigen, het te strelen met mijn tong steeds weer.
"Luke, alsjeblieft..." Ze kreunde terwijl haar handen de lakens vastgrepen.
"Ja, liefje. Ik zal je een genot geven dat je nooit zult vergeten." Ik stak een vinger in haar. Ze was zo nat, warm en strak! Ik kon mijn schacht voelen kloppen van verlangen. Maar eerst wilde ik dat ze wist wat genot was.
Ik bleef haar clitoris likken en zuigen terwijl ik mijn vinger in en uit haar bewoog. Ik kon voelen dat ze begon te schokken, wetende dat ze op het randje van extase was. Ik likte en bewoog sneller en sneller totdat ze mijn naam uitschreeuwde en de voortdurende golven van extase bereed.
"Oh mijn god! Dat was mijn eerste..." Haar ogen werden groot van de ontdekking van wat genot voelde.
"Dat is nog maar het begin. Er is meer." Ik positioneer mezelf bovenop haar en pak haar dijen, positioneer haar totdat mijn schacht de punt van haar geslachtsdeel raakt, haar sappen al over me druppelend.
Ik drong zachtjes in haar. Ze hapte naar adem en haar vingers groeven zich in de huid van mijn rug. Ik gaf haar wat tijd om aan mij te wennen, maar ik kon het niet lang volhouden. Haar warmte dreef me tot het uiterste. Ik trok langzaam uit haar en stootte weer in haar, dit keer was ik helemaal in haar. Ik gromde instinctief, als een triomfantelijke soldaat.
Ik begon langzaam in en uit te bewegen. Ik keek in haar ogen en zag dat ze genoot van het genot dat ik haar gaf. Ik bewoog sneller en sneller, en halverwege voelde ik mijn wolf naar buiten komen, en ik verloor de controle.
"Luke, ik sta op het punt..." Amy kreunde van genot. Beide benen waren om mijn rug gewikkeld, terwijl ik mijn schacht in haar stootte, ons naar nieuwe hoogten brengend.
Ik voelde haar in extase schokken, haar warmte die zich om mijn schacht spande en ik kwam klaar, mijn zaad in haar loslatend. Ik ging bovenop haar liggen, mijn adem halend, mijn schacht nog steeds in haar.
"Luke, ik hou van je," fluisterde ze, beduusd, terwijl ze door mijn haar streek. Drie kleine woorden die me de gelukkigste man ter wereld maakten. Ik steunde op mijn ellebogen en staarde in haar blauwe ogen.
"Ik hou ook van jou. Je maakt me heel gelukkig." Ik meende elk woord, dat deed ik echt. Tot die noodlottige dag. Ik haalde gefrustreerd mijn vingers door mijn haar, denkend aan al mijn fouten. Michael berispte me en zei dat ik dom was om aan te nemen dat ze niet zwanger zou worden.
"Lucas, ze is een mens. Ze hoeft niet in de hitte te gaan zoals wij wolven. Ze ovuleert eens per maand, elke maand. Al die dure opleiding en je weet dit niet?!"
"Ik dacht dat ze wel een of andere anticonceptie zou gebruiken." Ik argumenteer, alle schuld op haar schuivend. Mijn wolf gromde. Ik wist dat hij boos op me was omdat ik haar zwangerschap had afgewezen.
"Je bent dommer dan ik dacht." Michael plofte neer op de bank in mijn kantoor, duidelijk geïrriteerd. "Hou je van haar?"
"Ik---... Ik doe het." Ik antwoordde eerlijk. Geen zin om het te ontkennen.
"Maak haar dan je Luna." Michael zei. "Je kunt van haar scheiden en haar een mooie schikking geven als het misgaat. Voor nu moet je je verantwoordelijkheid nemen en voor je baby zorgen."
"Dat deed ik. Ik gaf haar geld en zei dat ze een abortus moest laten doen," vertelde ik hem beschaamd.
"Wat?! Man, dit wordt steeds beter en beter." Hij stond op, gefrustreerd. "Lucas, je weet toch dat ze je nooit meer zal accepteren na dat? En als ze de baby houdt? Door opvolging is dat kind de rechtmatige erfgenaam."
"Stop met me eraan te herinneren dat ik een idioot ben." Ik gaf hem een waarschuwende blik.
"Lucas, je moet dit oplossen. Hoe eerder, hoe beter. Voor nu, vertel niemand iets. Haar zwangerschap brengt haar leven in gevaar. Los dit op, Lucas. Voordat alles verloren is." Michael gaf me een veelbetekenende blik en boog om te vertrekken.
Ik probeerde het, maar ze wilde niets met me te maken hebben. Mijn mannen vertelden me altijd dat ze alle cadeaus die ik haar stuurde, weggooide. Ik probeerde haar in het ziekenhuis te ontmoeten, maar ze vond altijd manieren om me te vermijden.
Plotseling botste er iets tegen de achterkant van onze auto, waardoor ik uit mijn mijmering werd gehaald. Ik keek achter ons en zag de twee idioten die Amy moesten volgen, duivels glimlachen en versnellen om onze auto te rammen. Ik keek naar buiten. We waren al in het Salty Moon-bos, weg van nieuwsgierige blikken.
"Dit is een moordaanslag! Alpha, doe je gordel om. Jij, rijd sneller!" Michael instrueerde onze chauffeur.
De auto achter ons ramde opnieuw tegen de achterkant van onze auto. Ik voelde de achterkant van de auto dit keer omhoog springen. "Kom op, rijd sneller! We maken een abrupte bocht verderop zodat ze ons missen en we uit de auto kunnen en kunnen rennen." Ik zei tegen de chauffeur. Ik keek achter ons in de verwachting dat onze auto zou versnellen, maar ik voelde de auto langzamer gaan. "Wat ben je aan het doen?! Ik zei rijd sneller!" Ik schreeuwde naar onze chauffeur.
"Sorry, Alpha Lucas, maar Beta hier heeft gelijk. We gaan je vermoorden." De auto achter ons ramde ons nog een laatste keer. Onze auto slingerde en tuimelde over de ijzige weg totdat hij tegen een enorme boom aan de kant van de weg tot stilstand kwam.