Maandag 23 juli Pt. 3
"Goedemiddag, Alpha Demetri. Hoe gaat het met u?"
"Het gaat goed. Hoe gaat het met Cole?"
"Hij zit helaas in een behoorlijke achtbaan, maar ik hoop dat dit conferencegesprek hem zal helpen."
Ik sta net voor de bank, niet zeker wat ik van de situatie moet maken.
"Cole, voordat we te diep in gesprek gaan, moet ik weten of we de onzin moeten laten vallen."
"Wa... Wat?" stamel ik nauwelijks, niet in staat te begrijpen wat hij van me vraagt.
"Herinner je je de eerste keer, de enige keer dat je dat tegen me hebt gezegd?"
"Ja... ja, meneer."
"Dan moet je even rustig aan doen, nadenken over de situatie waarin je toen zat en me vertellen of we de onzin moeten laten vallen."
Zijn stem is streng, waardoor ik me afvraag of ik iets verkeerd heb gedaan.
"Nee, meneer."
Zijn stem horen maakt het nog moeilijker om te functioneren.
"Kun je Cole de telefoon geven? Ik heb een belangrijke vraag voor hem."
"Je staat op de luidspreker, dus hij kan je horen, maar ja, ik kan hem de telefoon even geven."
Alpha Andrew loopt naar me toe met zijn hand uitgestoken, wachtend tot ik hem aanneem.
"Cole," Alpha's stem is veel zachter en makkelijker te verdragen. "Ben je sinds je aankomst vrijdagavond in een link-lock gezet?"
"Alpha, alsjeblieft, ik wil niet met hen praten. Ze maken deel uit van de raad. Het zal al slecht zijn als ik terugkeer naar Red Fang. Echt slecht. Hij heeft me dat al beloofd."
Mijn stem is nauwelijks hoorbaar terwijl ik spreek. Jamie staart me aan terwijl ik eindig, omdat ik hem niets heb verteld over de kwelling die ik gisteravond heb doorstaan.
"Wanneer is je dit verteld?"
"Ik heb niet veel geslapen vannacht."
"Wat heeft hij je nog meer verteld vannacht?"
"Nee, alpha. Ik kan niet."
"Jawel, dat kun je, Cole. Angela heeft voor hen ingestaan. Ze heeft haar eerste vijf jaar in de raad doorgebracht in het New England Zuid-centraal Hoofdkwartier. Andrew en Michael waren daar met haar en samen hebben ze veel veranderingen doorgevoerd voor de humane behandeling van alle wolven, niet alleen de omega-rangen. Ze willen je helpen, net zoals wij dat willen. Ze zullen je geen pijn doen terwijl je bij White Ridge bent en ze zullen niet toestaan dat je alleen bent met Alpha Whiteman. Dat hebben ze ons beloofd. Angela heeft me verteld over de oude Alpha Whiteman, maar het doel van deze bijeenkomst was om ons drieën, jou, mij en Jamie, te laten begrijpen wie Alpha Whiteman nu is en wat de verwachtingen zijn, zodat je je zo comfortabel mogelijk voelt totdat we weten of je bij mij terug kunt komen."
"Ik wil je vertrouwen, alpha."
Mijn stem trilt terwijl ik vecht tegen de snikken die dreigen door te breken.
"Ik weet dat je dat wilt. Mijn angst is dat hij al aan het knagen is aan het beetje vertrouwen dat je in mij hebt. Daarom moet ik weten wat hij je heeft verteld."
"Hij weet dat ik iets van plan ben, hij weet alleen niet wat. Hij weet dat Jessa mijn partner is. Hij noemde haar direct. Hij wist terwijl ze daar was dat ze mijn partner was. Dat was het jaar dat hij ervoor zorgde dat ik ervan overtuigd raakte dat ik te zwak was om door de maangodin een luna toegewezen te krijgen. Mij ervan overtuigen dat ik er nooit een zou krijgen, maakte het makkelijker om haar bij me weg te houden. Het maakte het makkelijker voor hem om haar te misbruiken."
Ik kan mijn tranen niet tegenhouden terwijl ik eruit gooi wat hij me duidelijk heeft gemaakt.
"Gaf hij je details?"
"Nee, meneer. Hij weigerde me te vertellen wat hij met haar heeft gedaan."
"Weet hij dat je haar hebt ontmoet?"
"Ik weet het niet. De manier waarop hij sprak, klonk alsof hij me ermee plaagde. Dat hij wist dat ik een partner in de wereld had die ik nooit zou ontmoeten, maar ik kan het niet zeker weten."
"Weet je of hij in staat is tot stealth linking?"
"Stealth, meneer?"
"Het vergt veel oefening, maar Damian weet dat ik kan meeluisteren met gesprekken die hij heeft wanneer hij verbonden is met anderen in de roedel. Mijn begrip is dat stealth alleen kan worden gedaan wanneer een van de wolven die deelnemen aan de link toestemming geeft voor de extra link, maar ik heb het per ongeluk met Damian gedaan en hij heeft het nooit geweten."
"Ik heb nog nooit van zo'n link gehoord. Ik heb gehoord dat de hoofdalpha een broadcast link kan maken naar alle roedelleden, maar dat is het dichtstbijzijnde wat ik ken van wat je beschrijft. Zou dat deel kunnen zijn van het intuïtieve?"
Ik schrik hevig van de stem van Alpha Andrew. Het duurt even voordat ik eindelijk mijn adem uitlaat.
"Probeer jezelf comfortabel te maken."
Ik slaag erin te hoesten in plaats van te gillen als reactie op Beta Michael's hand op mijn schouder.
"Mag ik de telefoon zien? Ik wil de Bluetooth-speaker instellen zodat we hem allemaal wat beter kunnen horen." Ik knik terwijl ik hem de telefoon teruggeef.
"Ik heb er nooit aan gedacht als een speciale gave, Mike. Ik veronderstel dat het uniek kan zijn."
"Ik hoop het," voegt Jamie toe. Hij is zo stil geweest dat ik bijna was vergeten dat hij daar zat.
"Kun je me horen, Demetri?" vraagt Alpha Andrew terwijl hij de telefoon op de tafel legt.
"Ja, meneer."
Ik jank hard en bedek instinctief mijn oren, niet verwachtend dat de telefoon ineens zo luid zou worden.
"Ik ga het volume lager zetten. Het lijkt te luid voor Cole."
Ik kijk toe hoe hij meerdere keren op een knop drukt op een korte maar brede piramide die in het midden van de tafel staat.
"Kun je nog een keer spreken zodat ik kan horen waar het volume op staat?"
"Natuurlijk, is dit beter?"
Ik laat langzaam mijn oren los, in de hoop deze nieuwe maar onbekende technologie te kunnen vertrouwen.
"Is dit beter voor jou, Cole?" hoor ik alpha me direct aanspreken.
"Ja, meneer, dank u."
Mijn stem is weer zacht. Ik ga eindelijk terug op de bank zitten naast Jamie en leg mijn hoofd in mijn handen.
"Ben je oké, Cole?" Alpha Andrew's stem is zacht maar dichtbij.
Ik onderdruk mijn gil als ik opkijk, geschrokken door hem die zo dicht bij me gehurkt zit. Ik knik alleen maar en wacht tot hij terugkeert naar zijn stoel aan de andere kant van de salontafel.
"Denk je dat je vader in staat is om met je te linken zonder dat je het weet?" vraagt Alpha opnieuw.
"Nee, meneer. Alle verbindingen met de link doen me nu pijn. Ik kan hem voelen voordat hij iets tegen me zegt."
Hij zucht luid, wat me laat weten dat hij mijn antwoord niet leuk vindt.
"Met wie in je roedel heb je een link?" Beta Michael wordt nieuwsgierig.
"Een tijdje konden alle leden van mijn familie met me verbinden en andersom, maar iedereen stopte tegen de tijd dat ik veranderde. Papa ontdekte hoe hij twee jaar later een link met me kon forceren, maar niemand anders heeft de moeite genomen om het te proberen. Ik kan linken met Jamie en Jon, maar het doet me veel pijn om op die manier te communiceren."
"Doet het je altijd pijn?"
Ik kan niet anders dan zuchten, omdat ik niet voorbereid was om zo diep in iets te gaan dat normaal vrij eenvoudig is.
"Ja, alpha. Ik kan de pijn aan als ik niet ook nog eens een hersenschudding heb, maar ja, het doet altijd pijn."
"Ik kan zien dat praten over dit onverwacht veel angst veroorzaakt, dus ik wil nog één vraag stellen voordat Andy begint te praten over de roedel, hoe hij daar is gekomen en hoe hij je wil helpen weg te komen van Red Fang."
"Ja, meneer."
"Heeft het je altijd pijn gedaan om te linken?" vraagt hij me heel voorzichtig.
"Nee, meneer, de link deed fysiek geen pijn toen ik hem gebruikte met mijn broers en zussen."
"En met je vader of moeder?"
"Ik dacht dat de vorige vraag je laatste was," zeg ik achteloos.
"Ja, dat zei ik."
Zijn stem is zacht maar bijna vrolijk met mijn opmerking, wat ik ontspannend vind ondanks het onderwerp waar we het over hebben.