




Hoofdstuk vier
Aspen
"Het gaat prima," zeg ik, terwijl ik hem onderbreek en de afstand tussen ons verklein om hem een kuise kus te geven, "Ik heb maar één biertje gehad. Ik ben hier omdat ik dat wil."
Zijn handen glijden naar mijn taille en langzaam omhoog langs mijn zij, onder mijn crop top, en stoppen net als zijn duimen de onderkant van mijn borsten raken, voordat hij mijn top over mijn hoofd trekt en op de grond gooit.
Hij brengt zijn lippen weer naar de mijne, zijn hand gespreid tegen mijn rug, spelend met de uiteinden van mijn haar. "Verdomme," gromt hij terwijl hij zich terugtrekt.
"Ik wilde je vanaf het moment dat ik je bij de wedstrijd zag," mompelt hij tegen mijn mond, terwijl hij naar boven reikt en mijn bh met voorsluiting losmaakt, onmiddellijk mijn ontblote borst in één hand nemend terwijl de andere nog steeds tegen mijn bovenrug leunt.
"Laatste kans. Weet je zeker dat je dit wilt?" vraagt hij, terwijl zijn duim en wijsvinger een van mijn gevoelige tepels knijpen, wat een antwoordende kreun diep uit mij trekt.
"Jij wilde mij?" vraag ik terwijl ik naar de zoom van zijn shirt reik en het over zijn hoofd trek. "Wil je dit?"
Zijn mond is weer op de mijne terwijl beide handen mijn billen omvatten, en dan tilt hij me op en ik sla onmiddellijk mijn benen om zijn middel. Hij loopt de kamer door en legt me dan op een bed, kruipend over me heen.
"Verdomme ja, dat deed ik," mompelt hij, "dat doe ik," zegt hij terwijl hij zijn bekken tegen me aandrukt, me laat voelen hoe waar zijn woorden zijn.
Dan, halverwege, buigt hij zijn gezicht naar mijn borst en stopt bij mijn rechterborst om deze met de punt van zijn tong te volgen. Hij likt een paar keer tegen mijn stijve tepel voordat hij deze in zijn mond neemt, wat een diepe kreun uit mij trekt terwijl ik onder hem kronkel.
Zijn vingers maken de knoop van mijn jeans los, en ik til mijn heupen op, hem helpend om ze en mijn string naar beneden te trekken. Zodra ik naakt onder hem lig, reik ik naar zijn jeans, knoop ze los en steek mijn hand erin, ontdekkend dat hij geen ondergoed aan heeft, en omvat zijn harde lul, wat hem doet kreunen tegen mijn borst.
Hij staat op, trekt zijn broek uit en streelt zijn lul, "Wil je me, schat?" vraagt hij, terwijl hij over me heen kruipt en onderweg kussen plant.
Als we klaar zijn, liggen we in elkaars armen, stilte om ons heen behalve het geluid van onze zware ademhaling terwijl we proberen op adem te komen. "Kan ik je weer zien?" vraagt hij, de stilte doorbrekend, terwijl hij zijn vingers op en neer mijn blote arm laat glijden, "Ik bedoel, ik zou je graag weer willen zien."
"Dat zou ik ook leuk vinden," antwoord ik, terwijl ik mijn hand langs de kolom van zijn keel laat glijden, deze om de achterkant van zijn hoofd krul en hem naar beneden trek voor nog een kus. Voordat we weer in elkaar kunnen opgaan, slaat er iets tegen de slaapkamerdeur, wat ons doet opschrikken en uit elkaar doet gaan.
Boston staat op, trekt zijn broek omhoog over zijn heupen en gaat naar de deur, opent deze om te zien wat er aan de hand is. Een blik op mijn horloge vertelt me dat het bijna middernacht is en dat ik echt naar huis moet voordat mam een hartverzakking krijgt.
Ik glijd van het bed, vind mijn ondergoed en trek het aan, daarna mijn bh, shirt en jeans. Nadat ik al mijn kleren weer aan heb, pak ik mijn sokken en schoenen en ga op het bed zitten terwijl Boston de deur sluit en zich weer naar mij omdraait.
"Ga je weg?" vraagt hij met een verdrietige ondertoon in zijn stem.
"Ja, ik kan maar beter naar huis gaan voordat mijn moeder een hartaanval krijgt. Ik ben al uren weg en aangezien dit een nieuwe stad voor mij is en zo... Ik ben verbaasd dat ze mijn telefoon nog niet heeft opgeblazen," zeg ik terwijl ik mijn schoen vastmaak en opsta.
Boston kleedt zich ook verder aan en volgt me de kamer uit terwijl ik probeer mijn net geneukte haar met mijn vingers te kammen. Opgevend, trek ik het elastiekje van mijn pols en maak er een rommelige knot van.
Onderaan de trap draai ik me naar Boston, ga op mijn tenen staan en geef hem een afscheidskus.
"Ik kan je brengen," biedt hij aan zodra ik me terugtrek, maar ik voel me al schuldig dat hij de hele avond met mij heeft doorgebracht en niet met zijn vrienden.
"Het is oké, ik woon niet ver. Blijf en hang uit met je vrienden. Ik heb al genoeg van je tijd opgeëist, je weggehaald van je vrienden en het vieren van je overwinning vanavond. Gefeliciteerd trouwens."
"Je hebt niets opgeëist. Ik wilde bij jou zijn." Een stel glipt langs ons terwijl ze de trap oprennen, waardoor ik tegen hem aan bots en hij tegen de muur valt.
Gebruikmakend van onze nabijheid, buigt hij zijn gezicht weer naar het mijne en claimt mijn mond in een andere vurige kus die me laat voelen hoeveel hij wenst dat ik niet weg zou gaan.
Als hij zich terugtrekt, leunt hij zijn voorhoofd tegen het mijne en staart in mijn ogen, "Wil je mijn nummer nemen en me sms'en als je thuis bent? Dan weet ik dat je veilig bent aangekomen." Terwijl een ander stel langs ons duwt, pakt hij mijn hand en begint met me naar de deur te lopen. Ik open de deur en we stappen allebei naar buiten, weg van al het lawaai en in de stilte van de nacht.
Ik haal mijn telefoon tevoorschijn en maak een nieuw contact aan, "Wat is je nummer?" Hij ratelt zijn nummer op en zodra ik het heb opgeslagen, stuur ik hem een bericht zodat hij het mijne ook heeft.
Boston trekt me naar zich toe voor een laatste adembenemende kus die me doet twijfelen of ik echt moet gaan. Maar dan, veel te snel, trekken we ons terug en doet hij een stap achteruit, maar laat me nog niet los.
Met een grijns zegt hij, "om me te herinneren," verwijzend naar de kus die me bijna van gedachten deed veranderen over het weggaan.
"Ik denk niet dat ik problemen zal hebben om jou te herinneren." Glimlachend naar hem, ga ik weer op mijn tenen staan, verklein de afstand nog een keer en geef hem een laatste snelle kus. Dan val ik weer plat op mijn voeten, "Dag, Boston," zeg ik, terwijl ik achteruit loop.
"Dag, Aspen." Hij likt zijn onderlip terwijl ik nog een paar stappen van hem wegneem en de straat afloop.
Zodra ik uit het zicht ben, hoor ik de deur dichtgaan en glimlach ik in mezelf om de wending van de gebeurtenissen.
Oh ja, denk ik, terugdenkend aan mijn eerdere gedachten, met een jongen zoals Boston aan mijn zijde is Hawthorne zeker aantrekkelijker dan het vanmiddag was.