Van Haat naar Hartstochtelijke Liefde

Hoofdstuk 5

"Stop. Kelvin. Jij."

Penelope voelde Kelvins hand naar beneden bewegen, zelfs door haar kleren heen voelde ze de warmte van zijn lichaam.

Ze was zowel beschaamd als boos, en beet hem hard.

Kelvin kromp ineen van pijn en liet een gedempte kreun uit zijn keel ontsnappen. Hij greep haar taille en trok haar dichterbij, alsof hij haar in zijn botten wilde laten versmelten.

"Niet. Kijk naar me. Weet je wie ik ben?"

Penelope duwde Kelvin met kracht weg.

Ze stond voor hem, verward, hijgend, haar borst op en neer gaand bij elk woord.

Kelvin voelde zich geïrriteerd.

Hij had nooit verwacht zo herhaaldelijk geïnteresseerd te zijn in Penelope!

Verdomme.

"Ga weg! Penelope! Jij bent de dochter van een moordenaar, jou aanraken maakt me ziek! Ga weg!"

Hij gromde boos.

Penelope had geen idee wat hem bezielde, terwijl ze haar borst vasthield, liep ze snel weg.

Net toen ze de kamer wilde verlaten, hoorde ze Kelvins stem weer.

"Penelope, je kunt maar beter klaar zijn om je als een hond te gedragen!"

Penelope pauzeerde bij de deur en zuchtte toen van opluchting.

Als ze in dezelfde kamer als Kelvin moest blijven, dan liever als een hond.

Ze pakte een deken en legde die neer bij Kelvins deur.

Een hond zijn? Slapen bij zijn deur?

Ze had op ergere plekken geslapen tijdens haar tijd in het psychiatrisch ziekenhuis.

Vergeleken met die plekken was Kelvins deur luxueus; er lag tenminste tapijt en het werd dagelijks schoongemaakt.

Penelope ging liggen en viel snel in slaap, het geluid van stromend water in de badkamer zorgde voor een rustgevende achtergrond.

Kelvin bleef in de badkamer totdat zijn woede wegebde, en kwam toen naar buiten.

Hij zag Penelope slapen bij de deur, haar al fragiele lichaam opgerold tot een klein bolletje.

Kelvin voelde een golf van ontevredenheid.

Deze vrouw kon overal slapen.

Hij sloeg de deur boos dicht, het luide geluid maakte Penelope wakker.

Toen ze besefte dat het Kelvins doen was, vervloekte Penelope hem zachtjes maar moest het verdragen en probeerde weer te slapen, niet durvend diep in slaap te vallen voor het geval hij haar plotseling zou roepen.

De ochtend kwam.

Penelope's biologische klok, geslepen in het psychiatrisch ziekenhuis, maakte haar vanzelf wakker.

Ze ruimde haar spullen op en stond bij Kelvins deur, hoofd naar beneden, proberend zichzelf zo onopvallend mogelijk te maken.

Kelvin kwam naar buiten, donkere kringen onder zijn ogen, en het zien van Penelope die goed uitgerust was maakte hem nog meer geïrriteerd.

"Penelope, ik wil je over een uur op kantoor zien."

Kelvin had geen trek in ontbijt, pakte zijn jas en vertrok in zijn Rolls-Royce.

Penelope moest naar het kantoor lopen.

Toen ze aankwam, vond ze de plek gevuld met een gespannen sfeer.

Penelope wilde geen aandacht trekken, dus vond ze een plek om stil te zitten.

Op dat moment zag Kelvins assistent, Ryan Parker, Penelope en haastte zich naar haar toe, haar een stapel documenten overhandigend.

Ryan was de enige in het bedrijf die Penelope's identiteit kende.

Hij duwde Penelope naar de kantoor deur en gaf haar een duim omhoog.

"Mr. Davis is vandaag in een slechte bui, het is aan jou nu, succes."

Penelope werd naar binnen geduwd, net op tijd om Kelvin in een woedeaanval te zien.

Drie of vijf leidinggevenden stonden voor Kelvin, hun hoofden diep gebogen.

Kelvin's wenkbrauwen waren zo strak gefronst dat ze een vlieg konden verpletteren, en hij gooide boos de documenten op tafel.

"Dit is het rommel die jullie 's nachts hebben geschreven! Wegwezen! Doe het opnieuw!"

Penelope deinsde terug naar de deur, de leidinggevenden slaakten een zucht van verlichting en verlieten snel de kamer.

Toen merkte Kelvin Penelope op.

Hij nam de documenten die Penelope hem aanreikte en gooide ze zonder genade naar haar terug.

"Jij eruit ook! Penelope, ga de vloeren schoonmaken, dat is het enige waar je goed in bent!"

Penelope probeerde instinctief de documenten te blokkeren, maar ze sneden in haar handpalm, waardoor ze naar adem hapte en haar hand terugtrok.

Ze maakte geen ophef, maar voelde zich opgelucht.

Ze draaide zich om en verliet snel met gebogen hoofd.

Ryan stond bij de deur, in de verwachting een huilende Penelope te zien.

Ze was tenslotte de nieuwe bruid, en op haar eerste dag werd ze zo vernederd.

Maar Penelope glimlachte.

Voor haar was schoonmaken beter dan bij Kelvin's zijde blijven.

Ryan ging terug naar binnen om verslag uit te brengen.

"Meneer Davis, de moeder van mevrouw Davis..."

"Verplaats haar naar een ander ziekenhuis, zoek de beste artsen. En zorg ervoor dat de beveiliging top is."

Kelvin keek niet eens op, hij gaf direct bevelen.

Ryan was in de war; hij dacht dat Kelvin en Penelope elkaar naar het leven stonden, maar nu dit?

"Wat is er? Kun je het niet aan?"

Kelvin stopte met wat hij aan het doen was toen hij zag dat Ryan nog steeds stond.

Ryan knikte snel.

"Ik zal het meteen regelen. Trouwens, mevrouw Davis is de lobby aan het schoonmaken."

Kelvin's uitdrukking veranderde niet, alsof hij het niet had gehoord.

Hij vertelde zichzelf dat hij dit deed om Penelope beter te kunnen bedreigen.

Ondertussen was Penelope de vloer aan het dweilen, haar rug deed pijn, maar ze bleef doorgaan.

Plotseling stormde een vrouw boos naar binnen.

Ze keek niet waar ze liep en schopte Penelope's emmer met schoonmaakwater om.

Water spatte overal, de vrouw werd doorweekt.

Ze schreeuwde, "Idioot! Wie heeft je gezegd de emmer hier neer te zetten!"

De vrouw was Kelvin's veronderstelde verloofde, Audrey.

Ze had het van Lily gehoord.

De vrouw van die nacht was echt in de familie getrouwd, dus kwam ze woedend langs voor een verklaring.

Ze hoopte de vrouw van die nacht te vinden.

En haar naar de daklozen te sturen, haar reputatie te ruïneren!

Iedereen die haar verhinderde om in de Davis-familie te trouwen, moest dood!

Andere werknemers zagen haar en gingen stilletjes opzij.

Alleen Penelope bleef waar ze was, verbaasd maar ging door met haar werk.

"Ben jij het?" Audrey zag Penelope en was verbluft door haar schoonheid.

Het was Penelope!

Volgens Lily's foto's van gisteren was de vrouw die met Kelvin trouwde Penelope!

"Trut! Hoe durf je mijn man te stelen! Pak haar!"

Audrey stormde op Penelope af met haar gevolg.

Penelope probeerde zich te verzetten, maar werd door twee lijfwachten vastgehouden, niet in staat om terug te vechten.

Audrey liep naar haar toe, hief haar hand op en sloeg haar hard, trok aan haar haar en schold haar uit.

"Mijn man stelen? Denk je dat je dat kunt?"