Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 142

De tempel is stil, behalve voor het zachte gekabbel van de rivier die door de kamer kronkelt waar ik in ben verdwaald. Ik kan me niet herinneren dat ik me van de groep heb afgescheiden, maar ik weet nog wel dat ik een overweldigende behoefte had om alleen te zijn met mijn gedachten.

En dus, hier ben...