Read with BonusRead with Bonus

59

POV Fenrir Dăneşti

Het woord echode nog steeds in mijn gedachten, werd sterker, primitiever en levendiger.

Hij bewoog zijn mond weg van de mijne, leunde met zijn hoofd tegen de boomstam en ademde zwaar. Ik likte het bloed van zijn kin en nek, maar bleef weg van het merkteken. Ik wilde het niet gene...