Read with BonusRead with Bonus

111

POV Fenrir Dăneşti

Ik voelde me duizelig en moest mijn hand tegen de ruwe stam van de boom drukken om mijn gewicht te ondersteunen. Ik knipperde met mijn ogen en zag sterren door mijn gesloten oogleden.

"Fenrir?" riep Andrei. "Het spijt me, ik wilde je het nieuws niet op deze manier brengen."

Mij...