Read with BonusRead with Bonus

53

Maar het was altijd één en nooit twee, vooral Anton en Andrei.

"Beiden?" Ik wees met het met boter besmeurde mes tussen de een en de ander. Ze knikten instemmend.

"Nou... ik weet niet of ik me nu belangrijk moet voelen of bezorgd."

"Ik denk bezorgd," verklaarde Anton.

Andrei wreef met zijn duim over...