Read with BonusRead with Bonus

100

POV Fenrir Dăneşti

Ik stond verstijfd, mijn ogen gefixeerd op de vlammen die voor me oplaaiden, kronkelend en springend met onverzadigbare honger terwijl ze Antons lichaam verorberden.

Het vuur was een levend wezen, zijn oranje en gouden tentakels voedden zich met het hout en vlees, en scheidden z...