Het Toevallige Huwelijk van de Miljardair

Hoofdstuk 7 Ik ben hier niet om een deurmat te zijn!

Toen Katherine naar buiten kwam na het omkleden, was Alexander niet meer in de kamer. Het kon haar niet schelen waar hij heen was gegaan, aangezien hun relatie slechts een zakelijke overeenkomst was met een vervaldatum van drie maanden.

Na hun samenwerking konden ze de banden verbreken en vreemden voor elkaar worden. Katherine deed de deur op slot en ging meteen naar bed. De volgende ochtend werd ze gewekt door de huishoudster van de familie Melville die op de deur klopte.

"Mevrouw Melville, meneer Melville vroeg me om uw kleren te brengen." Het was zo lawaaierig. Katherine had niet genoeg geslapen, maar aangezien ze in iemand anders' huis verbleef, had ze geen andere keuze dan op te staan, de deur te openen en de jurk aan te nemen die de huishoudster haar overhandigde.

Nadat ze zich had opgefrist en omgekleed, stond Katherine op het punt de kamer te verlaten om iets te eten te zoeken toen een bak met stinkend koud water over haar hoofd werd gegoten. Tegelijkertijd vulde gelach de lucht. Katherine's zicht werd vertroebeld door het vuil totdat het vieze water volledig van haar hoofd was gedruppeld, waardoor ze de situatie duidelijk kon zien.

Voor haar stond een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd, een onbekende met verfijnde make-up en een hooghartige grijns op haar gezicht. Verschillende huishoudsters van de familie Melville omringden het meisje, vleiden haar. Een van de huishoudsters hield een lege bak vast, wat aangaf dat het vieze water over Katherine was gegoten.

Katherine fronste haar wenkbrauwen, hief haar natte wimpers op en keek kalm naar het onbekende meisje, terwijl ze vroeg: "Wie ben jij? Waarom heb je water over me gegoten?" Fiona Melville hief arrogant haar nek, haar lippen lichtjes gesierd met de nieuwste lippenstift. "Ik ben Fiona, de dochter van de familie Melville, en Alexander is mijn broer!" Dus, zij was haar "schoonzus."

Katherine trok een wenkbrauw op en vroeg: "En wat dan nog? Waarom heb je water over me gegoten?" Fiona hief arrogant haar kin, keek minachtend naar Katherine met verachting in haar ogen. "Dat water was een waarschuwing voor jou om je plaats te kennen! Ook al ben je getrouwd met de familie Melville, je moet jezelf niet beschouwen als de echte meesteres van de familie Melville. Je bent het niet waard!"

Katherine fronste. "Ik ben tenslotte de vrouw van je broer! Ik denk niet dat je me zo zou moeten behandelen vandaag."

Fiona lachte, "Maak jezelf niet belachelijk! Mijn broer heeft niet eens in jouw kamer geslapen vannacht. Luister, mijn broer is alleen met je getrouwd om mijn grootvader te sussen. Zodra mijn grootvader herstelt, moet je de familie Melville onmiddellijk verlaten!"

Wetende hoe het zat, was Katherine sprakeloos. Geen wonder dat Alexander zo'n haast had om te trouwen. Fiona waarschuwde opnieuw, "Stop met je wensdenken. Mijn broer zal nooit vallen voor een vrouw zoals jij! Je bent niets meer dan een titelhouder van de familie Melville. Wanneer mijn broer er niet is, moet iedereen mijn bevelen opvolgen, inclusief jij. Onthoud dat!"

Katherine knikte serieus, "Goed, ik begrijp het!" Fiona voelde zich tevreden bij het zien van Katherine's gehoorzame houding. "Je bent verstandig. Vanaf nu, let op je woorden en daden, en volg de regels. Ik heb vandaag een afspraak voor een manicure, en de manicure zou binnenkort moeten arriveren."

Toen Fiona zich voorbereidde om met de huishoudsters te vertrekken, riep Katherine haar. Fiona stopte en keek ongeduldig om, "Wat is er? Heb je nog meer bezwaren?" Katherine glimlachte, "Nee, maar mevrouw Melville, ik ben net getrouwd met meneer Melville, en ik ben nog niet bekend met de regels die u noemde. Kunt u ze mij in detail uitleggen? Ik kan uw regels pas goed volgen als ik ze begrijp."

Fiona pauzeerde even, en sneerde toen, "Jij sluwe vrouw! Goed, aangezien je het vraagt, zal ik je een korte uitleg geven. Luister, in dit huis moet je..."

"Mevrouw Melville, wacht even..." Katherine keek ernstig, "Mevrouw Melville, ik heb een slecht geheugen. Kunt u met mij naar de kamer komen en het langzaam uitleggen? Ik wil alles opschrijven wat u zegt."

Fiona keek een beetje minachtend naar Katherine, maar ze wilde deze kans om de regels vast te stellen niet missen, dus volgde ze met tegenzin Katherine de kamer in. Echter, zodra ze binnen was, werd de deur snel dichtgedaan. Katherine deed meteen de deur op slot, waardoor de huishoudsters buiten bleven die niet waren gevolgd.

Ze waren eerst verbijsterd, toen hoorden ze Fiona's geschreeuw van binnen en klopten haastig op de deur. "Mevrouw Melville... Mevrouw Melville... Wat gebeurt er!" Nadat Fiona de kamer was binnengegaan, greep Katherine haar bij het haar en sleepte haar naar de badkamer. Ze schreeuwde in angst, "Ah! Katherine... Wat doe je? Laat me los!"

Katherine hield Fiona's haar met één hand vast en hield haar polsen met de andere hand vast, terwijl ze haar wilde worstelende hand naar beneden drukte, en vroeg, "Vertel me, wat heb je net over me heen gegoten?" Fiona keek naar Katherine, die nu leek op een demon, en voelde alsof haar eerdere voorzichtige en gehoorzame houding slechts een illusie was. Fiona kon niet anders dan bang worden. "Het was... Het was vies water van het wassen van vis in de keuken!"

Katherine glimlachte flauwtjes, en het volgende moment duwde ze Fiona's hoofd in het toilet.

Na 30 seconden trok Katherine eindelijk haar hoofd eruit. "Mevrouw Melville, hoe voelt u zich?"

Fiona's gezicht was bleek. "Hoe durf je dit te doen! Jij..." Katherine keek onverschillig. "Jij deed hetzelfde eerst bij mij. Ik vecht alleen maar terug. Jij drenkte me met vies water, dus laat ik jou toiletwater proeven. Eerlijk genoeg."

Fiona dacht dat deze vrouw gewoon een gek was! Fiona werd gek, "Ah! Ik ben de dochter van de familie Melville, en mijn broer houdt het meest van mij. Hoe durf je me zo te behandelen!"

Katherine gaf er helemaal niets om, "Het kan me niet schelen wie je bent. Je broer vroeg me om met hem te trouwen om de meesteres van de familie Melville te zijn. Ik ben niet naar jouw huis gekomen om een voetveeg te zijn. Onthoud, val me niet nog een keer lastig!"

Daarmee duwde ze Fiona's hoofd opnieuw in het toilet. Toen liet ze haar koud los. Fiona hief haar hoofd op, happend naar adem, bijna huilend van walging. Ze had nog nooit zo'n vernedering meegemaakt. Ze leunde over het toilet, kokhalzend een tijdje, en knarsetandde, "Katherine, jij... wacht maar! Ik zal ervoor zorgen dat mijn broer je verlaat!"

Katherine glimlachte gelukkig, "Echt? Dat is geweldig; dank u, mevrouw Melville!" Toen ze zag dat Katherine helemaal niet bezorgd of bang was, voelde Fiona dat haar felle vergelding zinloos was, wat haar nog bozer maakte. Katherine sleepte Fiona omhoog en gooide haar de kamer uit. Ze trok snel haar stinkende kleren uit en nam een douche in de badkamer.

Ze had geen kleren om aan te trekken, dus wikkelde ze zich in een handdoek en zag toevallig het telefoonscherm knipperen op het nachtkastje. Katherine liep ernaartoe en nam de telefoon op. Haar collega, Amy Roberts, klonk erg bezorgd, "Katherine, er is iets gebeurd! Kom snel naar het bedrijf; het is een groot probleem!"

---

(Ik raad ten zeerste een meeslepend boek aan dat ik drie dagen en nachten niet kon wegleggen. Het is ongelooflijk boeiend en een must-read. De titel van het boek is "Gemakkelijk Scheiden, Moeilijk Hertrouwen". Je kunt het vinden door ernaar te zoeken in de zoekbalk.

Hier is de samenvatting van het boek:

Mijn man werd verliefd op een andere vrouw en wilde scheiden. Ik stemde toe.

Scheiden was gemakkelijk, maar weer bij elkaar komen zal niet zo eenvoudig zijn.

Na de scheiding ontdekte mijn ex-man dat ik de dochter van een rijke familie ben. Hij werd opnieuw verliefd op me en knielde zelfs om me te smeken om opnieuw met hem te trouwen.

Hierop had ik maar één woord: "Rot op!")