




Hoofdstuk 3 Huwelijkscadeaus
De mannen in de informatie waren allemaal onaantrekkelijk, met een gemiddelde leeftijd van rond de veertig, en de meesten hadden niet eens een fatsoenlijke baan!
Joshua keek Lillian ontevreden aan. "Er zijn hier zelfs mannen die bijna even oud zijn als ik! Lillian, hoe kun je Katherine aan zulke oude mannen voorstellen!"
Lillian's gezicht verstarde. Ze had iemand de foto's en informatie van die mannen van tevoren laten vervalsen.
Maar ze had niet verwacht dat Katherine, die normaal gesproken geen capaciteiten had, deze keer de echte informatie over die mannen zou kunnen achterhalen!
Lillian keek snel verdrietig en zei, "Joshua, ik weet niet waarom het zo is gelopen. Ik heb zorgvuldig een aantal mannen voor Katherine geselecteerd. Het moet de persoon zijn die hen heeft geïntroduceerd die valse informatie heeft verstrekt!"
Katherine vond het amusant. "Lillian, je hebt niet eens de echtheid van de informatie van de mannen geverifieerd, en toch ben je er zo zeker van dat ze allemaal van hoge kwaliteit zijn? Is het omdat ik niet je biologische dochter ben dat je mijn huwelijk niet serieus neemt? Pap, als ik met zulke oude mannen zou trouwen, zou je je ook schamen, toch?"
Lillian probeerde haastig uit te leggen, "Nee... Ik..."
Maar Joshua wilde haar uitleg niet horen. Hij was enorm teleurgesteld en gooide de informatie in Lillian's gezicht.
"Dat is genoeg! Je hoeft je niet meer met Katherine's huwelijk te bemoeien! Ik zal je creditcard deze maand bevriezen, dus ga niet buitenshuis geld uitgeven. Blijf thuis en denk na over je daden!"
Lillian's gezicht werd bleek. "Joshua, je hebt me verkeerd begrepen."
Joshua negeerde haar en keek met enige schuldgevoelens naar Katherine. "Katherine, je moet veel hebben doorstaan door al die oude mannen te ontmoeten. Je hoeft niet meer op blind dates te gaan."
Katherine glimlachte. "Dank je, pap."
Nadat Joshua naar boven was gegaan, werd Lillian's uitdrukking fel en keek ze Katherine met boosheid aan!
Katherine voelde Lillian's boze blik maar zei kalm, "Lillian, ik was vergeten je te vertellen dat ik dacht dat de hoogstaande mannen die je persoonlijk had gekozen geweldige schoonzonen voor je zouden zijn. Dus, ik heb ze Sherry's privé-nummer gegeven, in de hoop dat Sherry een gelukkig leven met hen zou hebben!" Sherry Galatea was haar stiefzus.
Lillian was woedend en knarsetandde. "Wat? Hoe durf je!"
‘Sherry is een populaire beroemdheid. Die slechte mannen verdienen het niet om Sherry te bellen!’ dacht Lillian.
Katherine had geen interesse meer in Lillian en gaapte terwijl ze naar boven ging om te slapen.
Lillian mompelde een vloek naar Katherine en ging toen terug naar haar kamer om Joshua te overtuigen haar creditcard niet te bevriezen. Plotseling ging de deurbel!
Wie kon het zijn op dit late uur?
Ze opende de deur en zag een man in een pak, gevolgd door een rij zwarte mannen die veel dingen droegen.
Met zoveel vreemden die plotseling midden in de nacht opdoken, kon Lillian niet anders dan voorzichtig zijn. "Wie zoekt u?"
Leander zei, "Mevrouw Galatea, hallo, we zijn hier in opdracht van meneer Melville om huwelijkscadeaus af te leveren voor mevrouw Galatea!"
"Huwelijkscadeaus? En wie is meneer Melville?"
"Meneer Melville's volledige naam is Alexander Melville."
De naam deed Lillian's ogen wijd opengaan. Alexander was immers behoorlijk beroemd.
"Alexander?! Bedoelt u Alexander van de eerste familie, de familie Melville?"
Leander antwoordde, "Ja."
Lillian vroeg, "Zegt u dat meneer Melville verliefd is geworden op mijn dochter?"
Leander's uitdrukking was complex, en hij aarzelde een seconde voordat hij zei, "U... zou het zo kunnen begrijpen."
Lillian beschouwde haar dochter Sherry als een populaire ster, mooi en getalenteerd, dus het was normaal dat een rijke man in haar geïnteresseerd zou zijn.
Maar de achtergrond van deze aanbidder was ongelooflijk machtig, en hij was naar haar toe gekomen met zoveel huwelijkscadeaus. Het was allemaal te plotseling!
Toen Lillian een tijdje stil was geweest, vroeg Leander, "Is mevrouw Galatea het niet eens met het huwelijk met meneer Melville?"
Lillian schrok uit haar gedachten en schudde snel haar hoofd. "Nee. Het is alleen dat mijn dochter nu niet thuis is, en dit is een grote zaak. Ik denk dat we moeten wachten tot ze terugkomt..."
Leander onderbrak haar, "Mevrouw Galatea, uw dochter heeft de verlovingsring van meneer Melville al geaccepteerd. Ze heeft ermee ingestemd om met hem te trouwen. U kunt de huwelijkscadeaus accepteren die meneer Melville voor haar heeft gestuurd."
Lillian was verbijsterd. "Sherry heeft Alexander's ring al geaccepteerd, betekent dat dat ze al lang een relatie hebben? Sherry had zo'n geweldige vriend, en ze heeft ons niets verteld!"
Lillian durfde Leander niet te verwaarlozen en nodigde hem snel uit in de woonkamer.
Leander ging niet naar binnen, maar gebaarde naar zijn ondergeschikten om de cadeaus binnen te brengen.
"Over drie dagen zal meneer Melville persoonlijk komen om mevrouw Galatea te trouwen."
Lillian was opnieuw verbijsterd. "Ah? Over drie dagen? Is dat niet te gehaast?"
Leander zei, "Mevrouw Galatea, wees gerust. Meneer Melville heeft alle voorbereidingen voor de bruiloft al getroffen. Het wordt een groots evenement."
‘Een grootse bruiloft?! Het leek erop dat Alexander echt van Sherry hield!’ Lillian was opgewonden en dacht, ‘Zodra Sherry trouwt met de familie Melville, zal ik Alexander's schoonmoeder zijn. Ik zal een hogere status en meer rijkdom hebben. Iedereen zal me in de toekomst respecteren!’
Met deze gedachten voelde Lillian zich dolblij.
"Goed! We zullen ons ook voorbereiden op de bruiloft van mijn dochter over drie dagen!"
Leander knikte en nam afscheid, "Goed, tot ziens."
Bij het horen van de stemmen kwam Joshua weer naar buiten. "Wie is hier? En wat zijn al deze dingen?"
Lillian raakte de waardevolle geschenken aan, haar hart trilde van opwinding.
"Joshua! Er is iets groots gebeurd! De Alexander van de familie Melville gaat met Sherry trouwen. Dit zijn de huwelijkscadeaus die de familie Melville voor Sherry heeft gestuurd, allemaal kostbare items!"
Joshua was verbijsterd. "Wat? Alexander? Bedoel je Alexander Melville, de CEO van de Melville Group die onlangs naar het land is teruggekeerd?"
Lillian knikte heftig. "Precies!"
Joshua legde een hand op zijn borst, bang dat zijn hart zou stoppen van de opwinding.
"Mijn hemel! Ik had nooit verwacht dat Sherry de gunst van meneer Melville zou winnen!"
Lillian kon haar trots niet verbergen. "Sherry is tenslotte mijn dochter!"
"Lillian, je hebt een veelbelovende dochter gebaard!"
"Nu prijs je me. Nog even geleden zei je dat je mijn creditcard zou bevriezen!"
"Nou, ik was eerder boos. Katherine is niet je biologische dochter, maar je kunt haar niet op blind dates laten gaan met veel oudere mannen!"
"Ik bedoelde het niet zo! Katherine is opgegroeid op het platteland; ze heeft een wilde persoonlijkheid en een slecht humeur. Ik dacht gewoon dat oudere mannen misschien toleranter voor haar zouden zijn. Ik had niet verwacht dat de koppelaarster zou liegen over de informatie!"
"Lillian, het spijt me. Ik heb je verkeerd begrepen."
Lillian suste Joshua gemakkelijk en voelde zich triomfantelijk.
Ze geloofde dat Katherine nog te jong was en geen partij voor haar!
Maar Sherry stond op het punt om te trouwen met de familie Melville, en ze zouden samen een beter leven hebben in de toekomst!
De volgende ochtend belde Lillian haar sterdochter Sherry en vroeg haar onmiddellijk naar huis te komen.
Zodra Sherry het huis binnenkwam, klaagde ze ontevreden, "Mam, waarom heb je me zo snel teruggeroepen? Ik heb vanmiddag nog een fotoshoot!"
"Natuurlijk is het voor je huwelijk met de Alexander van de familie Melville!"
"Huwelijk? Wat bedoel je? Ik ken hem helemaal niet!"
Toen ze Sherry's volledig onwetende uitdrukking zag, werd Lillian nerveus en vertelde haar snel over het bezoek van gisteravond en de huwelijkscadeaus.
"Sherry, hoe kun je meneer Melville niet kennen? Je hebt de verlovingsring van hem al geaccepteerd!"