Read with BonusRead with Bonus

23

Aiden hijgt nog steeds zwaar. Zijn greep op mijn bovenarm is zo strak dat het pijn doet en ik een grimas trek. Zodra hij het doorheeft, laat hij me meteen los.

Mijn hart bonst in mijn borstkas terwijl ik naar zijn toestand staar. Zweet druppelt van zijn gezicht alsof hij net een marathon heeft gelo...