Hoofdstuk 5 Ik geef niets om haar
Gideon
Ik staarde naar het plafond terwijl ik probeerde op adem te komen, en ik kon ook Gemma's zware ademhaling horen. We hadden net ongelooflijk bevredigende seks gehad. Ze wist precies wat ze moest doen om me in de zevende hemel te laten voelen. Ze was al ongeveer vijf jaar bij me. Hoe lang precies wist ik niet. Het kon me ook niet schelen.
Ik had nooit van een vrouw gehouden, had zelfs nooit de behoefte gehad om verliefd te zijn. Ik genoot gewoon van mijn leven, en Gemma kon me het meeste plezier geven van alle vrouwen met wie ik ooit had geslapen.
Gemma was aantrekkelijk; ze had een prachtig gevormd lichaam, lang blond haar, blauwe ogen en grote siliconen implantaten in haar borsten. Maar het beste aan haar was dat ze zoveel van me hield dat er niets was wat ze niet voor me zou doen. En ik maakte natuurlijk graag gebruik van haar gevoelens.
Ze draaide zich op haar zij en omhelsde me, legde haar hoofd op mijn borst.
"Dat was fantastisch. Je weet echt wat een vrouw nodig heeft."
Ze lachte, en ik ook. Ik hield van de manier waarop ze probeerde mijn ego te strelen en me meer van haar te laten houden.
Ik streelde haar rug en lachte ook, maar eigenlijk voelde ik deze keer medelijden met haar. Ik had nog steeds niet de moed gehad om haar te vertellen dat ik zaterdag ga trouwen.
Ik wist hoe ze zou reageren. Ze zou flippen en huilen. Misschien zou ze denken dat ik loog en dat dit mijn manier was om haar te verlaten. Maar eigenlijk deed ik dit voor haar veiligheid, wat ze moest begrijpen.
Ik was betrokken bij een conflict met een Italiaanse Don, en daardoor hadden we twee mensen in onze groep verloren. Ze hadden hen genadeloos vermoord en daarna stuurden ze me een brief. Ze lieten me weten dat het doden van de twee mannen nog maar het begin was. De Italiaanse Don wilde dat ik met iemand die dicht bij me stond zou betalen.
Mijn familie was veilig; dat wist ik. Maar mijn vader waarschuwde me voor Gemma. Gemma betekende niet veel voor me, dus in eerste instantie kon het me niet schelen. Maar mijn vader overtuigde me ervan dat ik haar moest beschermen, omdat ze al zoveel jaren naast me stond. Dus stemde ik uiteindelijk toe.
Na veel nadenken had hij een gek idee. Hij zei dat er zoveel ongewenste meisjes op de markt waren die gedwongen konden worden om met me te trouwen. Hij zei dat ze een enorme publieke bruiloft voor ons zouden organiseren. Mijn enige taak zou zijn om gelukkig te lijken, zodat anderen zouden geloven dat ik uit liefde getrouwd was.
De Italianen wilden iemand nemen die het belangrijkst voor me was; daarom zou mijn geliefde vrouw hun eerste doelwit zijn. Ze zouden haar als wraak nemen, wat ons geen pijn zou doen en Gemma in goede gezondheid zou laten.
Eerst had ik ruzie met mijn vader. Ik dacht dat Riccardo dat helemaal niet zou geloven. Hij kende me goed. Hij wist dat ik alleen vrouwen gebruikte. Maar mijn vader herinnerde me aan één ding. Hij zou mijn wettige vrouw nemen, iemand die ik zoveel respecteerde dat ik haar mijn naam gaf, en dat zou hem tevreden stellen. Dus stemde ik toe. Gemma was onschuldig, en ik kon haar niet laten boeten voor iets waar ze niets mee te maken had.
Ik streelde haar rug. Ook al was ik niet verliefd op haar, na het gesprek met mijn vader vond ik dat ze het verdiende om beschermd te worden.
Ik zag niet uit naar de ruzie tussen ons, maar ik bleef mezelf eraan herinneren dat dit allemaal voor haar bestwil gebeurde.
Ik had nog nooit zaken gedaan met die markt, dus het zou me veel tijd kosten om iemand te vinden. Daarom, zelfs als ik verbijsterd was toen mijn vader die markt noemde, stelde ik geen vragen. Ik vroeg hem alleen om een vrouw voor me te regelen.
We waren het er allebei over eens dat de vrouw die ik nodig had nieuw vlees moest zijn, want als Riccardo bekend was met die markten, zou hij mijn geliefde vrouw kunnen herkennen en dan zou ons plan in duigen vallen.
Ik maakte me een beetje zorgen dat ik misschien zin zou krijgen om seks met haar te hebben, maar om dit te voorkomen, maakte ik een lijst met regels zodat ze haar uiterlijk niet kon verbeteren.
Ik hield altijd van het "Barbie"-type. Ik vond het leuk als ze sterke make-up en plastische chirurgie gebruikten. De ordinaire look kon me opwinden en me gek maken. Ik hield ervan als ze hoge hakken en korte rokjes droegen.
Voor mij moest een vrouw er sexy en perfect uitzien naast mij. Ik wilde niet dat ze wisten hoe ze moesten koken of huishoudelijk werk moesten doen. Ik eiste niet eens dat ze slim waren of nadachten. Het enige dat belangrijk voor me was, waren hun uiterlijk, monden en strakke binnenwanden.
Ik dacht dat als mijn vrouw een natuurlijk uiterlijk had, er geen manier zou zijn waarop ik zin in haar zou krijgen. Ik kan doen alsof we gelukkig samen zijn, en als ze me een slechte tijd willen bezorgen, kunnen ze haar meenemen en doen wat ze willen met haar. Ik zal hen niet tegenhouden om van hun wraak te genieten.
Ik wist dat ze vandaag was aangekomen. Mijn ouders hadden me vaak gebeld om me te laten weten dat ik haar moest zien. Maar ik gaf helemaal niets om haar. Ik dacht dat het genoeg zou zijn om haar op de bruiloft te zien.
Ik koos een kamer voor haar in mijn huis, een aangename kamer. Ik vond dat ze dat verdiende. Ze zal onschuldig sterven, of erger nog, misschien houden ze haar en gebruiken ze haar om hun vuile gedachten te bevredigen. Die gedachte maakte dat ik haar een mooie plek gaf.
Ze vroeg om te studeren. Ik was er zeker van dat ik niet veel jaren hoefde te betalen, dus ik stemde toe. Ze zeiden dat ze een sport beoefende, een dure.
Normaal gesproken zou ik daar niet mee instemmen, maar ik voelde me een beetje schuldig over het feit dat ik een gezonde, jonge maagd als slachtoffer nam. Dus ik stemde toe. Waarschijnlijk hoefde ik er ook niet lang voor te betalen.
Het was tijd voor mij om te gaan. Ik stond op en kleedde me aan. Gemma trok een kamerjas aan en keek naar me. Ik wist dat mijn moeder ervoor zou zorgen dat het nieuws van mijn bruiloft viraal zou gaan. Het zou in het nieuws en in de kranten staan, alleen maar om haar vrienden te laten zien hoe rijk de Sullivans zijn. Dus ik moest het haar vertellen, ook al wilde ik dat niet.
Toen ik klaar was, haalde ik diep adem en keek naar haar.
"Gemma, ik moet je iets vertellen."
Ze keek naar me en fronste terwijl ze wachtte tot ik verder ging.
"Je weet hoe mijn leven eruitziet, toch?"
Ze knikte.
"Ik ben bang dat er iets gaat gebeuren, en ik wil ervoor zorgen dat je er niet bij betrokken raakt. Ik weet hoe ik je erbuiten kan houden, maar je zult dat helemaal niet leuk vinden. Het enige dat ik je kan vragen, is om me te vertrouwen."
"Wat is dat, Gideon?"
Ik zuchtte opnieuw.
"Ik ga zaterdag trouwen."
Haar ogen werden onmiddellijk groot, en ik kon zien dat mijn woorden haar schokten.
"Wat?" schreeuwde ze.