Read with BonusRead with Bonus

Fundamenten brokkelen af

Lita liet haar ogen over de donkere hemel glijden die langzaam overging in de dageraad. Vanuit de deuropening van het hoofdgebouw kon ze de kuilen zien. Het was kil, met een vochtigheid in de lucht die als een mist over de wereld hing. Ochtenden zoals deze maakten haar altijd onrustig. Zolang ze zic...