Birdenbire odanın içinden geçen bir homurtu duyuldu, grup çalmayı bıraktı ve bir şeyin kırıldığını işittim. Sanki ahşap bir sandalye kırılmış gibiydi. Herkes o yöne baktı ve daha önce hiç fark etmediğim bir adam orada duruyordu. Yirmili yaşlarının başında olmalıydı, omuzlarına kadar uzanan kahverengi saçları, kahverengi keçi sakalı vardı, en az 1.98 boyunda ve çok belirgin kasları vardı. Şu anda gergindi ve yoğun bakışları doğrudan bana ve Mason'a odaklanmıştı. Ama kim olduğunu bilmiyordum. Olduğum yerde donup kalmıştım ve bu adam gözlerinde saf nefretle bize bakıyordu. Sonra fark ettim ki nefret Mason'a yönelikti, bana değil. "Benim." diye talep etti.


Bir Luna'nın Gölgesi Comments

Ziyaretçi