章節 87
蘇燁的住處,來過幾次,唐杺已經有些了解了。「餓了吧!」蘇燁邊放行李邊問,唐杺本能地搖頭,一想蘇燁並沒有開燈,雖然外面的燈光足夠給這個房間充足的光亮,但終究還是不如開燈來得明亮。「我不餓。你不開燈嗎?」
「有燈!你跟我來。」
唐杺有些怕黑,雖然此時的能見度並不能算得上是傳統意義上的漆黑一片,但對於唐杺這種在燈光上需求很高的人,這樣借來的亮度實在不算什麼,不自覺地跟緊了些。
跟著蘇燁的身後,眼前的亮度好像高了些,越來越亮又不像日光燈那樣,照亮四周的同時又灑下一片冰涼,這樣的光散發著可感的溫度。
「原來是燭光啊!」終於撥開雲霧見月明,蘇燁抽開椅子讓唐杺坐下。「還喜歡嗎?」
「喜歡!」唐杺本...

Chapters
1. 章節 1
2. 章節 2
3. 章節 3
4. 章節 4
5. 章節 5
6. 章節 6

7. 章節 7

8. 章節 8

9. 章節 9

10. 章節 10

11. 章節 11

12. 章節 12

13. 章節 13

14. 章節 14

15. 章節 15

16. 章節 16

17. 章節 17

18. 章節 18

19. 章節 19

20. 章節 20

21. 章節 21

22. 章節 22

23. 章節 23

24. 章節 24

25. 章節 25

26. 章節 26

27. 章節 27

28. 章節 28

29. 章節 29

30. 章節 30

31. 章節 31

32. 章節 32

33. 章節 33

34. 章節 34

35. 章節 35

36. 章節 36

37. 章節 37

38. 章節 38

39. 章節 39

40. 章節 40

41. 章節 41

42. 章節 42

43. 章節 43

44. 章節 44

45. 章節 45

46. 章節 46

47. 章節 47

48. 章節 48

49. 章節 49

50. 章節 50

51. 章節 51

52. 章節 52

53. 章節 53

54. 章節 54

55. 章節 55

56. 章節 56

57. 章節 57

58. 章節 58

59. 章節 59

60. 章節 60

61. 章節 61

62. 章節 62

63. 章節 63

64. 章節 64

65. 章節 65

66. 章節 66

67. 章節 67

68. 章節 68

69. 章節 69

70. 章節 70

71. 章節 71

72. 章節 72

73. 章節 73

74. 章節 74

75. 章節 75

76. 章節 76

77. 章節 77

78. 章節 78

79. 章節 79

80. 章節 80

81. 章節 81

82. 章節 82

83. 章節 83

84. 章節 84

85. 章節 85

86. 章節 86

87. 章節 87

88. 章節 88

89. 章節 89

90. 章節 90

91. 章節 91

92. 章節 92

93. 章節 93

94. 章節 94

95. 章節 95

96. 章節 96

97. 章節 97

98. 章節 98

99. 章節 99

100. 章節 100

101. 章節 101

102. 章節 102

103. 章節 103

104. 章節 104

105. 章節 105

106. 章節 106

107. 章節 107

108. 章節 108

109. 章節 109

110. 章節 110

111. 章節 111


Zoom out

Zoom in