บทที่ 1860

"พูดจบแล้วก็ลูบไปตามพื้นผิวเรียบของโถใบใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความอาลัย ดวงตาที่แก่ชรากลับมีน้ำตาเอ่อคลอ

ทุกคนต่างถอนหายใจด้วยความเสียดาย แม้ว่าสิ่งของไม่ใช่ของแท้ แต่ราคาของของชิ้นเยี่ยมก็ทำให้หลายคนถอยหนี ในทันใดนั้นฝูงชนที่มุงดูก็แยกย้ายไปเกือบครึ่ง เหลือเพียงเย่เทียนหมิงสองคนกับชายหญิงอีกคู่หนึ่ง...