บทที่ 1223

เซินเหวยเหวยยังคงกัดฟันอดทน ไม่ได้ส่งเสียงครางแม้แต่น้อย มีเพียงใบหน้าที่แดงระเรื่อเต็มไปด้วยความเขินอาย ดวงตาที่พร่ามัวถูกปกคลุมด้วยความปรารถนา

เยี่ยเทียนหมิงเห็นว่าเธอยังคงยืนหยัด จึงแยกขาของเธอออก พลิกเนื้อนุ่มอ่อนโยนทั้งสองข้างของเธอ แล้วริมฝีปากที่ร้อนผ่าวก็แนบลงไปอย่างไม่ยั้ง

"อ๊ะ!"

เซินเหว...