บทที่ 481

เฉินเฉียงยังคงรักษารอยยิ้มประจำตัวของเขาไว้

เหลียงเจิ้งมองหลู่เฉินราวกับเป็นเนื้อปลาบนเขียง เป็นกบในน้ำอุ่น ด้วยท่าทีเหนือกว่าพร้อมจะตัดสินชะตากรรมของหลู่เฉิน

เขาเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน ชายตามองหลู่เฉินแล้วเอ่ยว่า "นายคือหลู่เฉินใช่ไหม?"

หลู่เฉินขมวดคิ้วมองเฉินเฉียงแวบหนึ่ง จากนั้นก้าวเข...