บทที่ 468

การกระทำครั้งนี้ทำให้ซูซีโหรว เหนยเสวี่ยเอี๋ยน และซวีซูหนิงถึงกับตะลึงงัน

ไม่ใช้ยาชา แกะลูกกระสุนที่ฝังอยู่ในไหล่ออกมาอย่างเจ็บปวด แล้วทายาและพันแผลเองด้วยตัวเอง พวกเธอดูแล้วยังรู้สึกเจ็บแทน แต่หลู่เฉินกลับไม่ส่งเสียงร้องสักแอะตั้งแต่ต้นจนจบ

แสดงความเป็นลูกผู้ชายแกร่งออกมาอย่างเต็มที่จริงๆ

ซูซีโห...