บทที่ 221

ฝนยังคงตกปรอยๆ อยู่ข้างนอก บางครั้งมีแสงฟ้าแลบผ่านท้องฟ้า แต่ไม่ได้ยินเสียงฟ้าร้อง อาจเป็นเพราะฟ้าปิดปากไว้ก่อนที่จะส่งเสียง กลัวจะรบกวนคำประกาศของชินเยว่

ฝนที่ตกหนักทำให้เมฆลอยต่ำลง แสงในห้องก็เลยดูสลัวลงไปด้วย ชินเยว่เดินไปเปิดโคมไฟที่แขวนอยู่บนเพดาน แสงไฟส่องลงมา ใบหน้าของเฉิงเสวี่ยเหยาดูละเอียด...