บทที่ 289

กั๋วลี่ซานเห็นภาพนั้นแล้วอดไม่ได้ที่จะเอามือปิดปาก แทบจะอาเจียนออกมา

เธอหันไปจ้องจางฮุยด้วยสายตาเกรี้ยวกราด ไอ้บ้านี่ ช่างโรคจิตจริงๆ กั๋วลี่ซานรู้สึกราวกับถูกโจเซฟลบหลู่ ทั้งตัวรู้สึกไม่สบายไปหมด

แน่นอนว่าโจเซฟไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติใดๆ เขาจิบน้ำหนึ่งอึก รีบปิดฝาทันที แล้วพูดอย่างภาคภูมิใจ "จา...