บทที่ 1227

เผิงเผิงเดินมาถึงห้องนอนของภรรยาผม เขาพบว่าประตูห้องเปิดแง้มไว้เล็กน้อย

ในตอนนั้น ดวงตาของเผิงเผิงเต็มไปด้วยแววตาที่เปี่ยมด้วยตัณหาและความยินดี เขาค่อยๆ ผลักประตูห้องนอนเบาๆ ทำให้มันเปิดออกอย่างเงียบงัน

ส่วนภรรยาของผมสวมชุดนอนที่ค่อนข้างมิดชิด กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของเราทั้งสอง

เผิงเผิงยืนอยู่...