บทที่ 37
ถือไม้เท้าคนตาบอดออกมาจากห้อง
พี่จ้าวนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานแล้ว เธอจ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างจดจ่อ ดูเหมือนกำลังยุ่งกับงานบางอย่าง พอเห็นฉันเดินออกมา เธอก็ร้องเรียกทันที "ชิงหนิง"
ชิงหนิงเหมือนสาวใช้ประจำตัว รีบเดินเข้ามาจากด้านนอกทันที
"พาเขาออกไปนะ" พี่จ้าวบอกชิงหนิง
ชิงหนิงมองฉันแวบหนึ่ง ใ...
Chapters
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
49. บทที่ 49
50. บทที่ 50
51. บทที่ 51
Zoom out
Zoom in