บทที่ 332

วังเซิงไม่เคยคิดเลยว่าก่อนที่เขาจะทำอะไร หวังชิงชิงจะมีความสัมพันธ์กับน้องชายของตัวเองเสียก่อน เขาเห็นความเงียบระหว่างทั้งสองคนก็คิดเพียงว่าหวังชิงชิงเป็นคนเก็บตัวและขี้อาย เขาจึงบ่นเหมือนพ่อแม่ทั่วไปว่า "เด็กคนนี้ ก่อนหน้านี้ยังอยู่กับลุงนานขนาดนั้น แล้วทำไมพอเจอลุงถึงไม่ทักทายสักคำ"

หวังชิงชิงพูด...