บทที่ 59

นานหลานไม่อยากทาครีมให้เขาเอง จงหยูเอี๋ยนก็ไม่ได้ยืนกราน เพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วก็ปล่อยให้เต็นท์เป็นของนานหลานคนเดียว

หลังจากที่จงหยูเอี๋ยนออกไปแล้ว นานหลานจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก วันนี้เขารู้สึกไวต่อความรู้สึกเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกว่าท่าทีของจงหยูเอี๋ยนและเซินหวั่นอิ๋นที่มีต่อเ...