บทที่ 1288

ผมนึกถึงหยวนหยวนกับเถียนเถียน ต่อหน้าพวกเธอ ผมสามารถแสดงเป็นเจ้าพ่อ เสพสุขกับความรู้สึกของผู้ชายที่พิชิตชัย แต่ต่อหน้าพี่เจ้าและเศรษฐินีคนอื่นๆ ผมก็เป็นเพียงหลานชาย เป็นของเล่นชิ้นหนึ่งของพวกเธอ

ทั้งหมดนี้บ่งบอกแค่ว่า ผมยังไม่มีเงิน ยังไม่มีอำนาจ

แม่ง อดทนไว้ ผมมาที่นี่เพื่อเงินไม่ใช่หรือไง?

การร...