Rozdział 237

Gdy ogłuszający dźwięk wystrzału rozszedł się w powietrzu, czas zwolnił do żółwiego tempa. Moje serce biło gwałtownie w piersi, a w uszach dzwoniło wysokim tonem. Wszystko wokół mnie zamieniło się w chaotyczny bałagan.

Krzyknęłam, mój głos drżał z przerażenia i bólu, gdy kula otarła się o ramię Timo...