Rozdział 21

Perspektywa Ateny

Była około 5:30 rano, kiedy w końcu się obudziłam, moje oczy były czerwone od płaczu, który trwał całą noc. Leżałam naga w łóżku, niezdolna do ruchu, myśląc o wszystkim, co mi się przytrafiło.

„Dlaczego? Dlaczego ja?” wyszeptałam do nikogo w szczególności, zwijając się w kulk...