Rozdział 109

Bryson

Isabelle prawdopodobnie nie spała całą noc i nie mogłem jej winić. Zapach zgnilizny, środka czyszczącego, ciemności i gniewu unosił się po zamku jak przeciąg. Szczeniaki ziewały, machając małymi ogonkami, chcąc iść na siku, a ja je zabrałem. Zrobiłem to, a potem zmyję starą krew z pleców, kie...