Hoofdstuk 8
Alora's POV
Het was Darien die antwoordde. "Ja, ze hebben haar al mishandeld sinds ze een jonge pup was. Mijn broer en vader vonden haar eens half verdronken en bedekt met modder en bloed bij de rivier toen ze nog klein was. Sarah was jaloers op een jurk die ze droeg naar een roedelpicknick, en de lof die ze kreeg toen ze die droeg, dus zij en haar groepje sloegen haar in elkaar en gooiden haar toen in de rivier."
Serenity hapte naar adem van afschuw, de tweeling keek boos naar waar Sarah, Matt en haar groepje hadden gestaan. Ze waren al weggeslopen. Ik wist wat er daarna ging gebeuren. Ze zou naar huis gaan en huilen bij papa en mama over hoe ik haar had mishandeld, en ze zou de jongens aangeven bij de directeur.
Ik keek naar het gebouw net op tijd om mijn trainingsmeester te zien knikken en naar binnen gaan. Ik wist dat hij alles had gezien, en hij zou het rapporteren aan de directeur, die dan met de Alpha zou praten. Door het aan de Alpha te rapporteren, zouden mijn ouders niets kunnen doen aan Galen en Kian. Ze zouden gelukkig buiten hun bereik zijn.
"Oh mijn hemel." Bij die opmerking kijk ik naar Serenity, en ze kijkt naar mijn gezicht. Het moet sneller genezen dan ik dacht. "De littekens zijn bijna helemaal weg, het is alsof ik ze zie vervagen." Ze bloost voordat ze naar beneden kijkt. "Sorry, ik moet niet staren. Je genezing is geweldig." Ze kijkt weer naar me op na dat gezegd te hebben.
Ik glimlach een beetje. Ze is gewoon zo schattig. Ik kijk naar Darien en zie een totaal verliefde blik op zijn gezicht; deze wolvin gaat hem om haar vinger winden. Ik kijk terug naar haar en zeg: "Het is goed, mijn genezing is versneld naarmate ik ouder ben geworden. Mijn theorie is dat het mijn lichaam is dat reageert op alle wonden die ze me hebben toegebracht."
Ik kijk weer naar Darien, terwijl tranen zich verzamelen in Serenity's ogen, ben ik even verward. Hij legt uit: "Ik ben gewend aan je opmerkingen, en ik ben meer afgestompt voor je verhaal. Dit is allemaal nieuw voor haar, geef haar even de tijd om bij te komen."
Ik kijk naar Galen en Kian, ze kijken elkaar aan met woede en pijn in hun ogen. Het duurt even voordat ik besef dat ze pijn voelen voor mij, voor de dingen die mij zijn aangedaan. "Ik denk dat het tijd is dat ik Sarah op haar plek zet. Ik ga niet meer toestaan dat ze me aanraken," zeg ik.
Ik voel de overtuiging me vullen, staal in mijn rug, mijn hoofd hoog geheven. "Ze zullen nooit meer met mij fucken."
"Hoe beginnen we dan?" vraagt Darien met een verwachtingsvolle blik op zijn gezicht.
"We hebben vandaag de trainingsexamens, die zullen plaatsvinden in de grotere trainingsarena, en de beste vechters van elke klas zullen tegen elkaar strijden. Ze hebben dit opgezet als een toernooi omdat dit je eerste plaatsing onder de vechters in de roedel zal bepalen," herinner ik hem.
"Ik ben niet van plan me in te houden, ze gaat zien hoe vaardig ik ben, en ik hoop dat ik snel de kans krijg om haar in elkaar te slaan," zeg ik. Darien lacht donker om mijn woorden terwijl Serenity, Galen en Kian ons verward aankijken.
"Wacht maar en kijk, dit wordt geweldig," zegt Darien tegen hen.
We gaan allemaal naar de arena vandaag, en alle aanstaande afgestudeerden zullen daar zijn. Vandaag zou ze leren, vandaag zouden ze allemaal leren. Eerst kwamen de minder bekwame wolven; zij zouden in de reserves worden geplaatst. Dan zouden er de matig bekwame wolven zijn; zij zouden verkenners worden. Ze waren meestal sneller dan ze sterk waren, en deze wolven waren meestal slank en sierlijk.
Dan was er de handhaversklasse, meestal grote wolven, ze hadden veel kracht. Vervolgens kom je bij de eliteklasse vechters, beta's, en degenen die de elite soldaten van de alpha zouden worden, gingen in deze klasse. Matthew zat in deze klasse.
Darien had de laatste klasse gehaald, de alpha vechter klasse. Slechts weinig wolven zonder alpha bloed haalden deze klasse. Toevallig was dit de klasse waarin ik zat, en ik was de beste leerling. Darien was tweede.
De arena was gestileerd naar het Romeinse Colosseum, enorm, rond, met een zandbodem en een overdekt dak. Er was een enorm LCD-scherm dat alle klassen en de vechters in die klassen, evenals hun rang, weergaf. Als mijn zus ernaar zou zoeken, zou ze mijn naam zien, maar ze zocht waarschijnlijk naar Alora Northmountain, niet Heartsong.
De eerste rondes zouden in onze menselijke vorm worden gevochten, de tweede rondes in onze wolvengedaante, en dan de derde ronde was een combinatie van beide. Ik blonk uit in allemaal. Wat ik vergeten was, was dat ouders ook de gevechten zouden bijwonen. Ik kon niet anders dan denken dat het tijd werd dat ze de echte ik zagen en leerden te vrezen om naar me toe te komen.
Ik zag het ijzige duo aan de andere kant van het stadion; ze keken naar de groeperingen van vechters, en we moesten zitten volgens onze vechtklasse. Darien zat naast me en keek naar zijn maat. Wat me verraste, maar niet had moeten doen, was dat Galen, Kian en Serenity in de Elite vechtklasse zaten en de top drie rangen claimden, en Matthew stond vijfde in de ranglijst.
Nou, het lijkt erop dat ik enkele sterke vrienden heb, en Darien is een sterke maat. Gelukkig waren maten uitgesloten van het vechten tegen elkaar, omdat maten elkaar niet echt konden schaden als er serieuze gevechten waren. Dus ik hoefde me geen zorgen te maken over Darien en Serenity.
De groepen waren in rijen opgesteld in de tribunes volgens de klasse, Alpha bovenaan met de lager niveau wolven onderaan. IJskoningin, lieve mama en IJskoning papa leken niet blij om hun IJsprinses in de reserve vechtklasse te zien. Ik wed dat ze hadden verwacht haar in de eliteklasse te zien.
Hun gezichten waren vertrokken van ongenoegen. Allister maakte een opmerking tegen Bettina, en ze zochten toen weer door de rangen, niveau voor niveau omhoog. Ze zochten naar mij. Ze kwamen bij de Elites en zagen Matthew, maar hadden mij nog steeds niet gespot. Ze deden niet eens de moeite om naar het laatste niveau te kijken, bij de Alpha vechters, waarschijnlijk omdat ze van mening zouden zijn dat ik daar onmogelijk bij kon horen.
Ik zie Bettina haar mobiele telefoon tevoorschijn halen, ze typt woedend een moment, en kijkt dan naar Allister. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn zak. Ik kijk naar het bericht JE MOET HIER ZIJN, ELLENDIG KIND!!! BEZORG ONS OF JE ZUS GEEN SCHAAMTE!!! Zo typisch. Ik laat Darien de tekst zien, hij snuift, "Typisch," wat me doet lachen omdat hij mijn gedachten las.
Ik typ terug dat ik hier ben, op mijn toegewezen stoel. Ik stuur mijn antwoord, en ik kijk omhoog. Allister gaat weer door de vechters. Ik zie Bettina de tekst lezen, en ze gromt naar haar telefoon, waardoor Allister een moment naar haar kijkt voordat hij weer verder zoekt.
WAAROM ZIT JE NIET BIJ DE RESERVE VECHTERS? IK ZWEER ALS JE JE ZUS OF ONZE GOEDE NAAM BESCHAAMT VANDAAG, ZAL JE ER SPIJT VAN HEBBEN ALS JE TERUGKOMT NAAR HET HUIS, VUIL KIND! Ik snuif om haar opmerking over hun zogenaamde "goede naam." Terwijl ze me aan het sms'en was, had Allister het boekje tevoorschijn gehaald dat elke ouder kreeg bij binnenkomst, met de vechters op klasse vermeld.
Ze beginnen beiden mijn naam te zoeken. Er waren verschillende Northmountains in de Enforcer klasse en een paar in de Elite klasse, en ik zag ze beide klassen bekijken, proberen mij te vinden. Als ze dat niet doen, zie ik hun gezichten verdraaien van woede, woede die hen bijna demonisch doet lijken. Ze haalt haar telefoon tevoorschijn en stuurt me een nieuwe tekst.
WAAR IS JE NAAM?! IK ZIE HET NIET OP DEZE LIJST! Nou, het lijkt erop dat het spelletje voorbij is, ze legt haar telefoon neer, en begint dan opnieuw naar de lijst te kijken. Ik ging naar de Alpha en veranderde mijn naam op de dag dat ik achttien werd, het is al geregistreerd op al mijn schoolpapieren, en bloed gezworen door de Alpha.
Ik kijk omhoog nadat ik de tekst heb gestuurd. Hun gezichten waren komisch terwijl ze naar de tekst keken, en toen plotseling begonnen ze met elkaar te ruziën, dus ik stuurde nog een. Maak je geen zorgen, ik zal jullie zogenaamde "goede naam" niet ruïneren. Ik kijk weer omhoog en zie hen deze tekst lezen, en ze grommen beiden.
Ik kan zien dat het haar alles kost om niet te beginnen schreeuwen. Ze typt woedend, dan trilt mijn telefoon weer. WAT HEB JE GEDAAN ELLENDIG KIND!!! WAT HEB JE JE NAAM NAAR VERANDERD!!! Ze zijn weer de lijst aan het bekijken. Mijn nieuwe achternaam is Heartsong. Ik wil het niet te gemakkelijk maken om mij te vinden.
Ze beginnen door de lijst te kijken, op zoek naar Heartsong maar negeren de Alpha klasse vechters. Ze sms't me weer. GOEDE POGING, KLEIN ELLENDIG KIND, IK ZIE HEARTSONG NIET ERGENS OP DEZE LIJST. Ik kijk even omhoog naar hen voordat ik hen terug sms. Dat komt omdat je niet goed genoeg hebt gekeken. Laat ze het maar uitzoeken.
Plotseling gaan de lichten dimmen, en de namen op het bord veranderen naar alleen die van de reserve vechters, hun ranglijst, en wie hun tegenstanders zullen zijn aan het begin van hun toernooi. Mijn ouders zullen gewoon moeten wachten en zien. De gevechten beginnen, en mijn zus en haar vrienden halen niet eens de derde ronde van uitdagers. Ik besluit een sms te sturen. Zie je, ik ben niet degene die jullie "goede naam" ruïneert.
ALS JE TERUGKOMT NAAR HUIS, ZAL IK JE LEREN NIET TERUG TE PRATEN, ELLENDIG KIND, IK ZAL JE LATEN BLOEDEN EN SMEEKEN OM MIJN GENADE!
