Rozdział 242 Czy uważasz, że jestem tak wielkoduszny jak Ty?

Raymond myślał, że się przesłyszał, więc nachylił ucho bliżej jej ust.

Usłyszał wyraźnie, jak pilnie szepcze: "Mały niemy... uciekaj... uciekaj."

Raymond nie mógł powstrzymać złości i zazdrości, które narastały przez całą noc.

Naprawdę była niezłą filantropką. Nie tylko miała Daniela w sercu, ale...