Rozdział 168

Usiadłem obok niej i zacząłem masować jej brzuch. Mogłem zobaczyć, jak dzieci zaczynają się ruszać. „Kochanie, zrelaksuj się, szczeniaki czują twój stres.” Masowałem jej brzuch. „Wiem, przepraszam.” Westchnęła. „Nie masz za co przepraszać. Powinniśmy byli zaufać, że przyjmiesz prawdę tak dobrze, jak...