Achtenzeventig

POV Amelia

De nachtelijke lucht was ijskoud terwijl we renden, het geluid van naderende motoren werd met elke seconde luider. Marcelo leidde de weg, zijn bewegingen snel en precies, alsof hij al wist welke bochten we moesten nemen. Leonardo was achter me, zijn aanwezigheid een constante geruststell...