บทที่ 49

และตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกเจ็บที่หัวเข่า คราวนี้เขาคุกเข่านานกว่าครั้งก่อน และเป็นพื้นที่แข็งมากด้วย เขาเอื้อมมือไปนวดขาตัวเอง รู้สึกว่าชีวิตช่างน่าสงสาร

จู่ๆ ก็มีอะไรบางอย่างกระแทกที่หลังของเขา หลินจวินหันไปมอง พบว่าเป็นหมอนรองนั่ง เสินจื้อฉือยืนอยู่ข้างหลังเขา: "คุกเข่าบนนี้"

น้ำเสียงของเสินจื้อฉือ...