โลกาวินาศ: ข้ามมิติเป็นอัลฟ่าระดับสูง [ยูริ abo]

ระบบกำลังสแกนข้อมูลดาวเคราะห์ดวงนี้..... ดาวเคราะห์นี้มีชื่อว่า "น้ำฟ้า" พื้นที่ของดาวน้ำฟ้า......

การสแกนเสร็จสมบูรณ์! ระบบกำลังหลอมรวมเข้ากับดาวน้ำฟ้า......

การหลอมรวมเสร็จสิ้น! จิตวิญญาณหมายเลข 1 และหมายเลข 2 กำลังเข้าสู่ร่างเจ้าบ้าน..... จิตวิญญาณหมายเลข 2 คือจิตวิญญาณของเจ้าบ้านในอีกสิบปีข้างหน้า มีความเข้ากันได้กับร่างกายสูง ได้หลอมรวมอย่างสมบูรณ์แล้ว...... จิตวิญญาณหมายเลข 1 หลอมรวมได้ 20%...... 30%...... 40%......

การหลอมรวมจิตวิญญาณเสร็จสมบูรณ์! กำลังเชื่อมต่อเจ้าบ้านกับระบบ......

การเชื่อมต่อสำเร็จ ค่าพารามิเตอร์ทั้งหมดได้รับการยืนยัน! กำลังค้นหาผู้นำทางระบบที่เหมาะสมกับระบบและเจ้าบ้าน.....

การจัดสรรผู้นำทางระบบสำเร็จ ระบบนี้จะถูกควบคุมโดยผู้นำทางหมายเลข xdm4336737902!

เสียงอิเล็กทรอนิกส์เย็นชาจบลง

จากนั้น เสียงของผู้หญิงก็ดังขึ้น

"ผู้นำทางหมายเลข xdm4336737902 ได้เข้าควบคุมระบบนี้เรียบร้อยแล้ว นับจากนี้ไป ดิฉันจะเป็นผู้รับผิดชอบในการสื่อสารกับเจ้าบ้าน!"

เสียงหญิงจบลง บริเวณรอบข้างจมสู่ความเงียบอีกครั้ง

เวลาผ่านไปสักพัก ในห้องที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆ ลืมตาขึ้น ดวงตาคู่นั้นฉายแววสับสนชั่วขณะ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความเยือกเย็น ปราศจากความรู้สึกใดๆ

หลังจากลืมตา หญิงสาวลุกขึ้นนั่งบนเตียง หันหน้าไปดึงม่านทางด้านขวา แสงอาทิตย์จ้าส่องผ่านกระจกใสเข้ามา เธอยกมือขึ้นบังแสงโดยอัตโนมัติ จนกระทั่งปรับสายตาได้จึงปล่อยมือลง

ขณะที่กำลังจะวางแขนลง เสียงผู้หญิงก็ดังขึ้นในสมอง "จิ๊ๆ สมแล้วที่เป็นมือสังหารเลือดเย็นที่ถูกฝึกมาตั้งแต่เด็ก จิตใจเข้มแข็งจริงๆ ถึงกับสามารถเอาชนะวิญญาณที่อยู่รอดในโลกหายนะมาสิบปี ทั้งยังเป็นผู้มีพลังจิต และมีความทรงจำเดียวกันกับเจ้าของร่างเดิม แล้วยังสามารถครอบครองร่างนี้ได้ง่ายๆ"

"เจ้าเป็นใคร?" เสียงของหญิงสาวเย็นเฉียบ ดวงตาเปล่งประกายสังหาร ระแวดระวังสำรวจห้องที่ว่างเปล่าไร้ผู้คนนอกจากตัวเธอเอง สมองพยายามคิดว่าอีกฝ่ายอาจซ่อนตัวอยู่ที่ไหน

"โอเคๆ ไม่ล้อเล่นแล้ว ตอนนี้เธอไม่ใช่มือสังหารแล้วนะ แค่เป็นเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง ไม่รู้หรือไงว่าสายตาของเธอน่ากลัวมาก? รีบเก็บอาการซะ เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย เอาล่ะ เมื่อตื่นแล้ว เรามาเริ่มคุยเรื่องจริงจังกัน"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หญิงสาวจึงเก็บสายตาฆาตกร มองตรงไปยังอากาศว่างเบื้องหน้า แต่น้ำเสียงยังคงเย็นชา "พูดมา!"

มือสังหารเชี่ยวชาญการปลอมตัวยิ่งกว่าใคร แต่เมื่อเจ้าของเสียงนั้นรู้จักตัวตนของเธอแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องแสร้งอีกต่อไป

"ที่นี่คือดาวน้ำฟ้า ชัดเจนว่าไม่ใช่โลกเดิมของเธอ เธออาจเข้าใจว่านี่คือมิติเวลาในอนาคต ตอนนี้เหลือเวลาอีก 1 เดือนก่อนโลกหายนะจะเริ่มต้น ภารกิจของเธอง่ายมาก คือการอยู่รอดในโลกหายนะ

ส่วนฉัน เธออาจเข้าใจว่าฉันคือระบบ ระบบนี้ได้ผูกพันกับเธอแล้ว จะช่วยให้เธออยู่รอด เธอคือเจ้าบ้านของระบบนี้

ส่วนดาวน้ำฟ้า โลกหายนะ และระบบคืออะไร แนวคิดเหล่านี้มีอยู่ในสมองของเธอแล้ว ขอให้เจ้าบ้านดูดซับความรู้ใหม่ให้ดี เมื่อดูดซับเสร็จแล้วค่อยเรียกฉัน"

จากนั้น เสียงที่อ้างว่าเป็นระบบก็เงียบไป

หญิงสาวไม่ถามอีก หลับตาลงครุ่นคิด ตามที่อีกฝ่ายบอก เธอดึงความทรงจำในสมองออกมา เพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบัน

ในความทรงจำหนึ่ง เธอเป็นมือสังหาร ไม่รู้ที่มาของตัวเอง จำได้เพียงว่ามีมารดาที่รังเกียจและทอดทิ้งเธอ แต่เกี่ยวกับมารดา เธอจำได้เพียงเศษเสี้ยวความทรงจำ

ตั้งแต่มีความทรงจำ เธออาศัยอยู่ในองค์กรมือสังหาร ถูกจัดให้อยู่ร่วมกับเด็กวัยเดียวกัน ต้องต่อสู้กันเองเพื่อแย่งชิงอาหารและเพื่อความอยู่รอด

องค์กรฝึกมือสังหารเหมือนการเลี้ยงแมลงพิษ ปล่อยให้แมลงกินกันเอง สุดท้ายเลือกเอาตัวที่แข็งแกร่งที่สุด

หลังจากนั้นพวกเขาถูกสอนทักษะต่างๆ ราชาแมลงพิษถูกจัดให้อยู่ด้วยกัน คัดเลือกคนที่มีศักยภาพ ทำซ้ำไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ฝึกให้พวกเขากลายเป็นมือสังหารที่ทรงพลัง ทำงานให้องค์กร

ในฐานะมือสังหารระดับสูงสุดขององค์กร แม้จะมีอิสระมากกว่ามือสังหารทั่วไปนอกเวลาภารกิจ แต่ก็ต้องเผชิญอันตรายมากกว่าในระหว่างภารกิจ และอิสรภาพที่ว่านั้นก็เป็นเพียงการถูกขังในกรงที่ใหญ่ขึ้นเท่านั้น

การถูกกักขังเป็นเวลานาน เผชิญกับความเป็นความตายตลอดเวลา ทำให้สิ่งที่พวกเขาปรารถนามากที่สุดคืออิสรภาพ

ด้วยเหตุนี้ มือสังหารอันดับต้นๆ สิบคนจึงร่วมมือกันวางแผนลอบสังหาร เป้าหมายคือผู้บริหารระดับสูงขององค์กร แต่น่าเสียดายที่ถูกหนึ่งในพวกเขาทรยศในนาทีสุดท้าย ทำให้แผนล้มเหลว สุดท้าย ทั้งสิบคนถูกประหาร รวมถึงคนที่ทรยศเพื่อน

ผู้บริหารขององค์กรช่างใจร้าย ยอมสละผลงานที่บ่มเพาะมาหลายปีเพื่อกำจัดพวกเขาทั้งหมด

แต่ก็เข้าใจได้ พวกเขาเป็นเพียงเครื่องมือหาเงิน หากหายไปก็สามารถฝึกใหม่ได้ แม้จะเจ็บปวด แต่ก็ยังดีกว่าปล่อยให้คนทรยศที่ไม่เชื่อฟังอยู่ต่อไป

ชีวิตในอดีตของเธอในฐานะมือสังหารเป็นเช่นนี้

แล้วจิตวิญญาณอีกดวงที่เสียงที่อ้างว่าเป็นระบบพูดถึงคืออะไร?

ดาวน้ำฟ้าที่เธออยู่ตอนนี้เป็นโลกอารยธรรมที่มีเทคโนโลยีก้าวหน้า โลกของมือสังหารคล้ายกับยุคโบราณของดาวน้ำฟ้า

ที่นี่ สถานะของชายและหญิงเท่าเทียมกันมากกว่าโลกของมือสังหาร

อย่างไรก็ตาม แม้จะอ้างว่าชายหญิงเท่าเทียมกัน แต่แก่นแท้ก็ยังคล้ายกับโลกของเธอ เพียงแต่สวมเสื้อคลุมแห่งความเท่าเทียมปลอมๆ เท่านั้น

เจ้าของร่างเดิมเป็นเด็กสาวธรรมดา นิสัยขี้อายและเก็บตัว แต่ชอบออกกำลังกาย เป็นตัวหลักของทีมบาสเกตบอลมหาวิทยาลัย จินตนาการได้ว่าร่างกายนี้แข็งแรงแค่ไหน

อ้อ สามปีก่อนโลกหายนะจะเริ่ม เกิดการกลายพันธุ์ที่เรียกว่า ABO ทำให้เพศของมนุษย์แยกย่อยจากชายหญิงธรรมดาเป็นหลายเพศย่อย ได้แก่ อัลฟ่า เบต้า และโอเมก้า ซึ่งมีทั้งในเพศชายและหญิง

อัลฟ่าและโอเมก้ามีจำนวนน้อยมาก ส่วนใหญ่เป็นเบต้า อัลฟ่ามีพละกำลังมากที่สุดแต่ไม่สามารถมีบุตรได้ โอเมก้ามีพละกำลังน้อยที่สุดแต่มีความสามารถในการให้กำเนิดสูง

อัลฟ่าและโอเมก้ามีความต้องการทางเพศสูงมาก พวกเขาปล่อยฟีโรโมนที่เหมือนยากระตุ้นอารมณ์สำหรับอีกฝ่าย หากไม่ได้ระบายความต้องการเป็นประจำ ก็จะเข้าสู่ภาวะ "ฮีท" ซึ่งจะปล่อยฟีโรโมนเข้มข้นเป็นร้อยเท่าพันเท่า ผลลัพธ์คงเดาได้ไม่ยาก

เบต้าคือมนุษย์ที่ไม่ได้กลายพันธุ์ มีความสามารถในการสืบพันธุ์ปานกลาง พละกำลังอยู่กึ่งกลางระหว่างสองเพศ และเป็นประชากรส่วนใหญ่ของมนุษยชาติ

เจ้าของร่างเดิมกลายพันธุ์เป็นอัลฟ่าหญิง มีร่างกายแข็งแรง พละกำลังรองจากอัลฟ่าชายเพียงเล็กน้อย แต่มีความอดทนมากกว่าอัลฟ่าชาย

สามปีหลังการกลายพันธุ์ ABO โลกหายนะก็เริ่มต้น ภายในวันเดียว มนุษย์ส่วนใหญ่กลายเป็นศพเดินได้ไร้สติสัมปชัญญะ หรือซอมบี้

ในบรรดาผู้รอดชีวิต บางส่วนเกิดการกลายพันธุ์อีกครั้ง มีพลังพิเศษที่คนทั่วไปไม่มี เรียกว่า "ผู้มีพลัง" เป็นกำลังสำคัญในการต่อต้านซอมบี้

ขณะเดียวกัน ในสมองของซอมบี้จะมีแกนผลึกซึ่งเป็นแหล่งพลังงานที่ทำให้พวกมันเคลื่อนไหวได้ ทั้งซอมบี้และผู้มีพลังสามารถอัพเกรดได้ ผู้มีพลังอัพเกรดโดยการดูดซับแกนผลึก ฝึกฝน และต่อสู้ ส่วนซอมบี้อัพเกรดได้จากการกินทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเนื้อเลือดมนุษย์หรือกินกันเอง

หลังโลกหายนะ สัตว์และพืชก็กลายพันธุ์ ดินสูญเสียความอุดมสมบูรณ์ไม่สามารถเพาะปลูกได้ แหล่งน้ำถูกปนเปื้อนไม่สามารถดื่มได้

มนุษย์ผู้เคยเป็นเจ้าของโลก กลายเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นล่างสุด ทั้งซอมบี้และสัตว์พืชกลายพันธุ์สามารถโจมตีพวกเขาได้

แผ่นดินและแม่น้ำไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้อีกต่อไป ทรัพยากรที่มีอยู่ค่อยๆ หมดไป ซอมบี้และสัตว์พืชอัพเกรดเร็วกว่าการพัฒนากำลังของมนุษย์ ประกอบกับการต่อสู้ภายในระหว่างมนุษย์ด้วยกันที่แทบไม่เคยหยุด เพียงสิบปีผ่านไป ฐานที่มั่นสุดท้ายและแข็งแกร่งที่สุดของผู้รอดชีวิตก็ถูกซอมบี้บุกทลาย

หรือพูดให้ถูกต้องคือ แผ่นดินเซินโจวใช้เวลาเพียงสิบปีก็ถูกทำลาย ส่วนที่อื่นๆ ใครจะเป็นกลุ่มสุดท้ายที่อยู่รอด เจ้าของร่างเดิมก็ไม่รู้ แต่ชัดเจนว่าเป็นเพียงเรื่องของเวลา เจ้าของร่างเดิมเสียชีวิตในการรบครั้งนั้นเมื่อซอมบี้บุกเมือง

เมื่อที่ปลอดภัยแห่งสุดท้ายถูกบุกทลาย มนุษยชาติถูกทำลายล้าง ดาวน้ำฟ้ากลายเป็นนรกบนดิน

แต่ไม่คาดคิดว่า วิญญาณของเจ้าของร่างเดิมจะย้อนกลับมาสิบปีก่อน และวิญญาณของมือสังหารที่ตายแล้วก็ไม่ได้สูญสลาย แต่เข้ามาจากอีกโลกหนึ่ง เข้าสู่ร่างเดียวกัน

วิญญาณที่แตกต่างกันหลายดวงหลอมรวมในร่างเดียว ผลลัพธ์คือมือสังหารเป็นผู้ควบคุมร่างกาย หลอมรวมความทรงจำของเจ้าของร่างทั้งสอง และเชื่อมต่อกับระบบ

เรื่องเหลือเชื่อเช่นนี้ ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าต้องเป็นฝีมือของระบบนั่นแน่นอน

ส่วนทำไมมือสังหารถึงเป็นผู้ควบคุมร่าง? มือสังหารเติบโตมาท่ามกลางการฆ่า การแย่งชิง การต่อสู้ และการวางแผนเอาเปรียบผู้อื่นตั้งแต่เด็ก ทุกวันคิดแต่เรื่องการฆ่าหรือวิธีการฆ่า วันแล้ววันเล่า จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายของชีวิต รวมยี่สิบหกปีเต็ม แม้จิตใจที่อ่อนแอที่สุดก็ถูกหล่อหลอมให้แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า

ส่วนวิญญาณอีกดวงหนึ่ง ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขยี่สิบสามปี แม้จะผ่านโลกหายนะมาสิบปี แต่ก็ถูกค้นพบว่ามีพลังพิเศษตั้งแต่เนิ่นๆ จึงได้รับการดูแลจากชนชั้นสูงของฐาน นอกจากการฆ่าซอมบี้ ช่วยเหลือผู้คน และทำภารกิจประจำวันแล้ว แม้จะผ่านการล่มสลายของระเบียบโลกหลังหายนะ เห็นความมืดดำของมนุษย์ ก็ไม่อาจเทียบกับเธอได้

สุดท้ายแล้ว จิตใจมนุษย์คือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลก และในฐานะมือสังหาร เธอใช้ชีวิตทุกวันในการต่อสู้กับจิตใจมนุษย์ ความแตกต่างระหว่างทั้งสองจึงเทียบกันไม่ได้

ในระหว่างที่ดูดซับความทรงจำเหล่านี้ การเปลี่ยนร่างไม่ใช่ปัญหา แต่เมื่อพบว่ามีบางอย่างที่เธอรังเกียจเพิ่มขึ้นมาระหว่างขา เธอก็รู้สึกหงุดหงิด

และยังจะต้องเข้าสู่ภาวะฮีทเหมือนสัตว์อีก เธอแทบอยากจะฆ่าตัวตายอีกครั้ง

แต่ความหงุดหงิดนี้ถูกกลบด้วยภาพของโลกหลังหายนะ และผลลัพธ์อันน่าสะพรึงกลัวที่มนุษยชาติถูกทำลายล้างในเพียงสิบปี

ดังนั้น ระบบจะลำบากหลอมรวมวิญญาณสามดวงเพียงเพื่อให้เธอมีชีวิตอยู่อีกสิบปี? หรือให้เธออาศัยระบบและประสบการณ์โลกหายนะสิบปีเพื่ออยู่รอดนานขึ้น?

จากภาพในความทรงจำ แม้ความสามารถส่วนตัวของเธอจะแข็งแกร่งแค่ไหน เมื่อทุกคนตายหมด ในฐานะเหยื่อเพียงคนเดียว เธอจะอยู่รอดได้หรือ?

หญิงสาวคิดครู่หนึ่ง แล้วเรียกระบบ "ระบบ ออกมา"

เสียงตอบกลับเป็นเสียงหญิงที่แฝงความไม่พอใจและบ่น "เฮ้ย ระบบนี้มาช่วยเธอนะ จะอยู่กับเธอไปตลอด อืม อยู่กับเธอ เธอจะใจเย็นๆ กับฉันหน่อยได้ไหม? อ่อนโยนกับฉันหน่อยได้มั้ย?"

อืม เธอต้องการความช่วยเหลือจากระบบจริงๆ ตอนนี้ยังมีข้อสงสัยอีกมากที่ต้องการคำตอบ

อ่อนโยนมีไมตรี ใครๆ ก็ทำได้!

ในฐานะมือสังหาร ในสถานการณ์ส่วนใหญ่เธอต้องปิดบังตัวตน การปลอมแปลงอารมณ์เป็นวิชาบังคับ

หญิงสาวรีบเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงอ่อนโยนถามว่า "เจ้าของร่างเดิมมีชีวิตอยู่เพียงส