บทที่ 592

สิบกว่านาทีต่อมา หลินชวนตะโกนเสียงดัง ปลดปล่อยการโจมตีอย่างดุเดือดราวกับพายุฝน หวังซานซานกัดริมฝีปากของเธอ ใบหน้าแสดงความเย้ายวนอย่างยิ่ง หลินชวนก็ทนไม่ไหว ภูเขาไฟทั้งหมดระเบิดออกมา

หลังจากนั้น หลินชวนเหนื่อยล้าพิงอยู่บนโซฟา ทั้งร่างรู้สึกผ่อนคลาย หวังซานซานยังนั่งอยู่บนตัวหลินชวน ใบหน้าของเธอมีเหง...