บทที่ 7

เฉินเสี่ยวหูยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยรอยยิ้มซุกซน ยื่นมือไปตีก้นของสวีชิงเบาๆ

ป๊าบ!

เสียงดังชัดเจน ร่างของสวีชิงกระตุกแน่น น้ำพุ่งออกมาสูง กระเด็นใส่กางเกงของเฉินเสี่ยวหู

สวีชิงทั้งอายทั้งโกรธ น่าโมโหที่เฉินเสี่ยวหูถึงแม้จะมีร่างกายเป็นผู้ชาย แต่ก็ยังไม่เข้าใจเรื่องระหว่างชายหญิง

เขาอย่างมากก็เป็นผู้ชายแค่ครึ่งเดียว และเป็นชายบริสุทธิ์ที่ต้องการการสั่งสอนอย่างดี

"เสี่ยวหูที่ดี มาปลูกต้นไม้กับแม่เลี้ยงกันเถอะ เดี๋ยวจะซื้อกางเกงตัวใหม่ให้"

สวีชิงลงมือเลย ดึงกางเกงของเฉินเสี่ยวหูลง แท่งยาวโผล่ออกมาทันที...

ยื่นมือไปลูบคลำ สวีชิงอยากจะใส่มันเข้าไปในร่างกายของเธอทันที

แต่เฉินเสี่ยวหูกลับไม่รีบร้อน พูดอย่างใจเย็นว่า "แม่เลี้ยง ผมจะเรียนปลูกต้นไม้กับคุณก็ได้ แต่ต่อไปถ้าผมอยากดื่มน้ำหวาน คุณต้องตามใจผมนะ"

"ได้สิ เจ้าคนชอบกิน รู้จักแต่กิน เมื่อไหร่ที่อยากกิน แม่เลี้ยงจะให้กินเอง"

สวีชิงไม่ได้คิดอะไรมาก รับปากไปง่ายๆ ตอนนี้เธอแค่อยากจะบำบัดความต้องการทางร่างกายให้เร็วที่สุด

เฉินเสี่ยวหูเห็นแม่เลี้ยงตกลงทันที เขาก็เลิกแกล้งทำ

ในใจเขาทรมานมานาน เมื่อแม่เลี้ยงเป็นฝ่ายเสนอเอง ก็ไม่ใช่ความผิดของเขาแล้ว

เฉินเสี่ยวหูพลิกตัว กดร่างเล็กๆ ของสวีชิงไว้ข้างล่าง

ทั้งสองแนบอกชิดกัน หน้าชนหน้า ต่างฝ่ายต่างได้ยินเสียงหัวใจเต้นตึกตัก

ร่างกายของสวีชิงขาวเนียนนุ่ม ราวกับหยกขาวที่สมบูรณ์แบบ ผสมกับเสน่ห์เฉพาะตัวของสาวใหญ่ เฉินเสี่ยวหูมองจนเคลิ้ม

"อกของแม่เลี้ยงนุ่มจัง เหมือนซาลาเปาสองลูกเลย"

คำพูดรักเป็นสิ่งกระตุ้นอารมณ์ สวีชิงถูกปลุกเร้าอีกครั้ง ดวงตาเริ่มพร่าเลือน เอวบิดไปมาไม่หยุด

"เสี่ยวหู ฉันทนไม่ไหวแล้ว เร็วเข้า... เร็วเข้า ช่วยแม่เลี้ยงปลูกต้นไม้หน่อย"

ร่างกายของสวีชิงกระตุกเป็นระลอก รอเพียงการปักดำเพื่อเติมเต็มร่างกายที่ว่างเปล่าของเธอ

สวีชิงนอนราบ แผ่แขนขาออกเป็นรูปตัวกากบาท

เกรงว่าเฉินเสี่ยวหูจะหาทางเข้าไม่เจอ สวีชิงยังยกก้นขึ้น เพื่อให้จุดน้ำพุเปิดเผยออกมาทั้งหมด

คำว่าอาย ตอนนี้เธอโยนทิ้งไปแล้ว มีแต่ความต้องการการหล่อเลี้ยงจากผู้ชาย

เมื่อเห็นท่าทางยั่วยวนของแม่เลี้ยง เฉินเสี่ยวหูกลับรู้สึกประหม่า

นี่อาจเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ของสวีชิง แต่เป็นครั้งแรกของเฉินเสี่ยวหู

ถึงแม้เขาจะมีสติปัญญาของผู้ใหญ่ แต่เรื่องระหว่างชายหญิง นี่เป็นครั้งแรก...

เห็นเฉินเสี่ยวหูแกว่งของเล่นไปมา แต่กลับดูเหม่อลอย สวีชิงไม่อาจสงวนท่าทีอีกต่อไป

เธอยื่นมือออกไปจับของเฉินเสี่ยวหูที่เต็มมือ ความรู้สึกพึงพอใจพุ่งขึ้นมาทันที

"เสี่ยวหู ของเธอใหญ่จัง ยาวกว่ามือแม่เลี้ยงอีก"

สวีชิงเลียริมฝีปากอย่างโลภ "ใครๆ ก็มีครั้งแรก อย่ากังวลไป แม่เลี้ยงจะสอนวิธีปลูกต้นไม้ให้เอง"

เฉินเสี่ยวหูรู้สึกว่าของสำคัญถูกจับไว้ ทั้งร่างตื่นเต้นราวกับมีเลือดไก่ฉีดเข้าเส้น

เขาไม่เคยถูกผู้หญิงแตะมาก่อน จุดนั้นไวมาก จะทนการกระตุ้นแบบนี้ได้อย่างไร

นกน้อยเพิ่งหลุดพ้นจากการกักขังของกางเกง ก็ตกเข้าไปในอ้อมกอดอันอบอุ่นของมือน้อย ร้อนแรง เร่าร้อน ทำให้เขาสั่นไปทั้งตัวด้วยความสุขล้น

ของเฉินเสี่ยวหูใหญ่โตอยู่แล้ว ตอนนี้มันยิ่งขยายใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด