บทที่ 399

"ไม่เป็นไร ผมกลับไปดื่มที่บ้านก็ได้"

หวังไคซานวางชาเขียวบนโต๊ะทำงานแล้วเดินออกไป

หลังจากหวังไคซานออกไป หวังเจว๋ยยังคงขมวดคิ้วแน่น ไม่อาจคลายลงได้

แม้จะไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้น แต่เขาก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ลึกๆ

ราวกับว่าแผนการของเขากับคนคนนั้นกำลังจะถูกหวังไคซาน ชายวัยห้าสิบกว่าคนนี้ทำลายลงอย่างไรอย่างนั...