บทที่ 148

ห้องสภาของมนุษย์ไม่ได้มีเสียงตะโกนดังก้องอีกต่อไปแล้ว

มันเงียบลงนับตั้งแต่การตายของมอร์เดน—เงียบลง แต่ไม่ใช่สงบสุข การตัดสินใจต่างๆ ในตอนนี้เกิดขึ้นในวงที่แคบลง เสียงที่พูดคุยกันก็เบาลงไม่ใช่เพราะต้องการเก็บเป็นความลับ แต่เพราะความเหนื่อยล้า ไม่มีใครอยากเป็นชื่อต่อไปที่ประวัติศาสตร์จะจารึกไว้ด้วยเล...