บทที่ 297

ฮั่วเสาถิงใช้ชีวิตอย่างอิสระมาโดยตลอด

ในขณะนี้ เขารู้สึกสับสนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขารู้สึกเหมือนสูญเสียอะไรบางอย่างไป

เขาพยายามจะจับมันไว้

แต่เวินม่านได้ตัดสินใจปล่อยมือ

เขาได้อ่านบันทึกและฟังการบันทึกเสียง

สิ่งที่เขาคิดถึงมากที่สุดในหัวคือทัศนคติของเขาที่มีต่อเวินม่านในช่วงเวลาที่ผ่านมา

เขาเก็...