My Fantasy Stories

-WARNING-This story may contain content that some may find disturbing.
“If you can’t satisfy me with your mouth, then you’ll have to satisfy me some other way.”
He ripped off her flimsy clothing and tossed the shredded fabric aside. Visenya panicked as she realized exactly what he was implying.
“Let me try again…with my mouth. I think I c...”
“Quiet!” His voice echoed off the walls of his bedchamber, silencing her on the spot.
This wasn’t the way she had imagined her first time would be. She pictured passionate kisses and gentle caresses from a man who loved and cherished her. Lucian wouldn’t be loving, and he certainly didn’t cherish her either. She had been cursed with a mate who was bent on revenge, wanting nothing more than to watch her suffer.
Ten years had passed since Dragons ruled over the world…since Visenya took her place as Lycan Queen. Vampires were forced into the shadows now that hunting and enslaving humans was punishable by death. The world was finally at peace…until Dragon Lord, Lucian woke from his induced sleep to discover that his entire race had been massacred by Visenya’s father. Visenya is stripped of her kingdom and forced to live out the rest of her days as Lucian’s slave. The cruelest joke of all is, Visenya learns that the mate she has been so faithfully waiting for all these years, is none other than the vengeful Dragon Lord himself.
Consumed by their hatred for each other, is it enough to fight the intense mate bond between them? Will Lucian push Visenya to her absolute limit, just to regret it all in the end?

There has never been a female Alpha until Amani Constantine. She was once the future Alpha of the Bloodmoon pack—a pack that was completely annihilated under the order of the Alpha King. In one night, Amani lost her parents and entire pack, spared only for being the fated mate of Prince Malakai, the son of the Alpha King and heir to the throne. She despises the Alpha King and harbors equal animosity towards Malakai, who is determined to mold Amani into the most obedient mate. However, submission goes against Amani’s very nature; she is an Alpha through and through, but she is a wolf-less Alpha, unable to shift. Branded as a defect, a flaw, and an abomination to their kind, Amani struggles with her identity. When the wolf inside her finally awakens, will she stand by her mate’s side and ascend as the next Luna Queen? Or will Amani step into her role as the Alpha she was destined to be and seek her revenge for the slaughter of Bloodmoon?

-Advertencia: esta historia puede contener contenido que algunos pueden encontrar inquietante.
«Si no puedes satisfacerme con tu boca, entonces tendrás que satisfacerme de otra manera».
Le arrancó la ropa endeble y tiró la tela deshilachada a un lado. Visenya entró en pánico cuando se dio cuenta exactamente de lo que estaba insinuando.
«Déjame intentarlo de nuevo... con mi boca. Creo que puedo...»
«¡Silencio!» Su voz resonó en las paredes de su dormitorio, silenciándola en el acto.
Esta no era la forma en que había imaginado que sería su primera vez. Se imaginó besos apasionados y suaves caricias de un hombre que la amaba y apreciaba. Lucian no sería cariñoso, y ciertamente tampoco la apreciaba. Había sido maldecida por un amigo que estaba empeñado en vengarse y no quería nada más que verla sufrir.
Habían pasado diez años desde que los dragones gobernaran el mundo... desde que Visenya tomó su lugar como reina licántropa. Los vampiros se vieron forzados a refugiarse en las sombras ahora que cazar y esclavizar a los humanos se castigaba con la muerte. El mundo estaba finalmente en paz... hasta que Lucian, el Señor de los Dragones, despertó de su sueño inducido y descubrió que toda su raza había sido masacrada por el padre de Visenya. Visenya es despojada de su reino y obligada a vivir el resto de sus días como esclava de Lucian. La broma más cruel de todas es que Visenya descubre que la pareja que ha estado esperando tan fielmente todos estos años no es otra que el mismísimo vengativo Señor de los Dragones.
Consumidos por el odio que sienten el uno por el otro, ¿será suficiente para combatir el intenso vínculo de pareja que los une? ¿Logrará Lucian llevar a Visenya a su límite absoluto, para al final arrepentirse de todo?

-ADVERTÊNCIA- Esta história pode conter conteúdo que alguns podem achar perturbador.
"Se você não pode me satisfazer com a boca, então terá que me satisfazer de alguma outra forma."
Ele arrancou suas roupas frágeis e jogou o tecido rasgado de lado. Visenya entrou em pânico ao perceber exatamente o que ele estava implicando.
"Deixe-me tentar de novo... com a boca. Acho que eu c..."
"Silêncio!" Sua voz ecoou pelas paredes de seu quarto, silenciando-a imediatamente.
Este não era o jeito que ela havia imaginado que sua primeira vez seria. Ela imaginava beijos apaixonados e carícias suaves de um homem que a amasse e a valorizasse. Lucian não seria amoroso, e certamente não a valorizava. Ela havia sido amaldiçoada com um companheiro que estava determinado a se vingar, querendo nada mais do que vê-la sofrer.
Dez anos se passaram desde que os Dragões dominavam o mundo... desde que Visenya assumiu seu lugar como Rainha Lycan. Os vampiros foram forçados a se esconder nas sombras agora que caçar e escravizar humanos era punível com a morte. O mundo finalmente estava em paz... até que o Senhor Dragão, Lucian, acordou de seu sono induzido para descobrir que toda sua raça havia sido massacrada pelo pai de Visenya. Visenya é despojada de seu reino e forçada a viver o resto de seus dias como escrava de Lucian. A piada mais cruel de todas é que Visenya descobre que o companheiro que ela esperou tão fielmente todos esses anos, é nada mais, nada menos que o vingativo Senhor Dragão.
Consumidos pelo ódio um pelo outro, será suficiente para lutar contra o intenso vínculo de companheiros entre eles? Lucian levará Visenya ao seu limite absoluto, apenas para se arrepender no final?

-WARNUNG- Diese Geschichte kann Inhalte enthalten, die manche als verstörend empfinden.
"Wenn du mich nicht mit deinem Mund befriedigen kannst, dann musst du es auf eine andere Weise tun."
Er riss ihre dünne Kleidung herunter und warf die zerrissenen Stofffetzen beiseite. Visenya geriet in Panik, als ihr klar wurde, was er damit meinte.
"Lass mich es noch einmal versuchen... mit meinem Mund. Ich denke, ich k..."
"Ruhe!" Seine Stimme hallte von den Wänden seines Schlafgemachs wider und brachte sie sofort zum Schweigen.
So hatte sie sich ihr erstes Mal nicht vorgestellt. Sie hatte sich leidenschaftliche Küsse und sanfte Berührungen von einem Mann erträumt, der sie liebte und schätzte. Lucian würde nicht liebevoll sein, und er schätzte sie ganz sicher auch nicht. Sie war mit einem Gefährten verflucht worden, der auf Rache aus war und nichts mehr wollte, als sie leiden zu sehen.
Zehn Jahre waren vergangen, seit die Drachen über die Welt herrschten... seit Visenya ihren Platz als Lykaner-Königin eingenommen hatte. Vampire wurden in die Schatten gezwungen, da das Jagen und Versklaven von Menschen nun mit dem Tod bestraft wurde. Die Welt war endlich in Frieden... bis Drachenlord Lucian aus seinem erzwungenen Schlaf erwachte und entdeckte, dass seine gesamte Rasse von Visenyas Vater massakriert worden war. Visenya wird ihres Königreichs beraubt und gezwungen, den Rest ihrer Tage als Lucians Sklavin zu verbringen. Der grausamste Witz von allen ist, dass Visenya erfährt, dass der Gefährte, auf den sie all die Jahre so treu gewartet hat, niemand anderes ist als der rachsüchtige Drachenlord selbst.
Verzehrt von ihrem Hass aufeinander, reicht das aus, um das intensive Gefährtenband zwischen ihnen zu bekämpfen? Wird Lucian Visenya bis an ihre absoluten Grenzen treiben, nur um am Ende alles zu bereuen?

-WAARSCHUWING- Dit verhaal kan inhoud bevatten die sommigen verontrustend vinden.
"Als je me niet met je mond kunt bevredigen, dan zul je me op een andere manier moeten bevredigen."
Hij scheurde haar dunne kleding van haar lichaam en gooide de gescheurde stof opzij. Visenya raakte in paniek toen ze precies begreep wat hij bedoelde.
"Laat me het nog een keer proberen... met mijn mond. Ik denk dat ik..."
"Stil!" Zijn stem weerkaatste tegen de muren van zijn slaapkamer en bracht haar meteen tot zwijgen.
Dit was niet hoe ze zich haar eerste keer had voorgesteld. Ze had gedacht aan gepassioneerde kussen en tedere strelingen van een man die van haar hield en haar koesterde. Lucian zou niet liefdevol zijn, en hij koesterde haar zeker niet. Ze was vervloekt met een partner die uit was op wraak en niets liever wilde dan haar zien lijden.
Tien jaar waren verstreken sinds de Draken over de wereld heersten... sinds Visenya haar plaats innam als Lycan Koningin. Vampieren werden gedwongen zich in de schaduwen terug te trekken nu het jagen op en tot slaaf maken van mensen met de dood werd bestraft. De wereld was eindelijk in vrede... totdat Drakenheer Lucian ontwaakte uit zijn kunstmatige slaap en ontdekte dat zijn hele ras was uitgemoord door Visenya's vader. Visenya werd van haar koninkrijk beroofd en gedwongen de rest van haar dagen als Lucians slaaf door te brengen. De wreedste grap van allemaal is dat Visenya ontdekt dat de partner waar ze al die jaren zo trouw op heeft gewacht, niemand minder is dan de wraakzuchtige Drakenheer zelf.
Verblind door hun haat voor elkaar, is het genoeg om de intense band tussen hen te bestrijden? Zal Lucian Visenya tot haar absolute limiet drijven, om er uiteindelijk spijt van te krijgen?

-VARNING-Denna berättelse kan innehålla innehåll som vissa kan finna störande.
"Om du inte kan tillfredsställa mig med din mun, så får du tillfredsställa mig på något annat sätt."
Han slet av hennes tunna kläder och kastade de sönderrivna tygbitarna åt sidan. Visenya fick panik när hon insåg exakt vad han antydde.
"Låt mig försöka igen... med min mun. Jag tror att j..."
"Tyst!" Hans röst ekade mot väggarna i hans sovkammare och tystade henne omedelbart.
Detta var inte hur hon hade föreställt sig sin första gång. Hon hade föreställt sig passionerade kyssar och mjuka smekningar från en man som älskade och värdesatte henne. Lucian skulle inte vara kärleksfull, och han värdesatte henne definitivt inte heller. Hon hade blivit förbannad med en partner som var ute efter hämnd och inget annat än att se henne lida.
Tio år hade gått sedan drakar styrde över världen... sedan Visenya tog sin plats som Lycan-drottning. Vampyrer tvingades in i skuggorna nu när jakt och förslavning av människor straffades med döden. Världen var äntligen i fred... tills draklorden Lucian vaknade från sin inducerade sömn och upptäckte att hela hans ras hade blivit massakrerad av Visenyas far. Visenya blir fråntagen sitt kungarike och tvingas leva resten av sina dagar som Lucians slav. Det grymmaste skämtet av alla är att Visenya får veta att den partner hon så troget väntat på alla dessa år, inte är någon annan än den hämndlystna draklorden själv.
Fyllda av hat mot varandra, är det tillräckligt för att bekämpa den intensiva parningsbindningen mellan dem? Kommer Lucian att pressa Visenya till hennes absoluta gräns, bara för att ångra allt i slutändan?

-تحذير- قد تحتوي هذه القصة على محتوى قد يجده البعض مزعجًا.
"إذا لم تستطيعي إرضائي بفمك، فسيتعين عليك إرضائي بطريقة أخرى."
مزق ملابسها الرقيقة وألقى بالقماش الممزق جانبًا. شعرت فيسينيا بالذعر عندما أدركت بالضبط ما كان يقصده.
"دعني أحاول مرة أخرى... بفمي. أعتقد أنني أستطيع..."
"صمت!" صدى صوته في جدران غرفة نومه، مما أسكتها على الفور.
لم تكن هذه هي الطريقة التي تخيلت بها أول مرة لها. كانت تتصور قبلات عاطفية ولمسات رقيقة من رجل يحبها ويقدرها. لكن لوسيان لم يكن محبًا، وبالتأكيد لم يكن يقدرها أيضًا. لقد كانت ملعونة برفيق يسعى للانتقام، ولا يريد شيئًا أكثر من أن يراها تعاني.
مرت عشر سنوات منذ أن حكمت التنانين العالم... منذ أن أخذت فيسينيا مكانها كملكة الليكان. أُجبر مصاصو الدماء على العيش في الظلال بعد أن أصبح صيد البشر واستعبادهم يعاقب عليه بالإعدام. كان العالم أخيرًا في سلام... حتى استيقظ سيد التنانين، لوسيان، من نومه المستحث ليكتشف أن عرقه بأكمله قد تم إبادته على يد والد فيسينيا. تم تجريد فيسينيا من مملكتها وأجبرت على قضاء بقية أيامها كعبدة للوسيان. النكتة الأكثر قسوة هي أن فيسينيا تكتشف أن الرفيق الذي كانت تنتظره بكل إخلاص طوال هذه السنوات، ليس سوى سيد التنانين الانتقامي نفسه.
مستهلكين بكراهيتهم لبعضهم البعض، هل يكفي ذلك لمقاومة الرابطة القوية بينهما؟ هل سيدفع لوسيان فيسينيا إلى أقصى حدودها، فقط ليندم على كل شيء في النهاية؟

-ADVARSEL- Denne historie kan indeholde indhold, som nogle kan finde foruroligende.
"Hvis du ikke kan tilfredsstille mig med din mund, så må du tilfredsstille mig på en anden måde."
Han rev hendes skrøbelige tøj af og kastede de iturevne stykker til side. Visenya gik i panik, da hun indså præcis, hvad han mente.
"Lad mig prøve igen... med min mund. Jeg tror, jeg k..."
"Stille!" Hans stemme rungede mod væggene i hans sovegemak og tavsatte hende øjeblikkeligt.
Dette var ikke, hvordan hun havde forestillet sig sin første gang. Hun havde forestillet sig lidenskabelige kys og blide kærtegn fra en mand, der elskede og værdsatte hende. Lucian ville ikke være kærlig, og han værdsatte hende bestemt heller ikke. Hun var blevet forbandet med en mage, der var opsat på hævn og ikke ønskede andet end at se hende lide.
Ti år var gået siden dragerne herskede over verden... siden Visenya tog sin plads som Lycan-dronning. Vampyrer blev tvunget ind i skyggerne, nu hvor jagt og slaveri af mennesker var strafbart med døden. Verden var endelig i fred... indtil Drageherren Lucian vågnede fra sin inducerede søvn og opdagede, at hele hans race var blevet massakreret af Visenyas far. Visenya blev frataget sit kongerige og tvunget til at leve resten af sine dage som Lucians slave. Den grusomste joke af alle er, at Visenya opdager, at den mage, hun så trofast har ventet på i alle disse år, ikke er andre end den hævngerrige Drageherre selv.
Fortærede af deres had til hinanden, er det nok til at bekæmpe det intense magebånd mellem dem? Vil Lucian presse Visenya til hendes absolutte grænse, blot for at fortryde det hele til sidst?

-OSTRZEŻENIE- Ta historia może zawierać treści, które niektórzy mogą uznać za niepokojące.
„Jeśli nie potrafisz mnie zadowolić ustami, będziesz musiała zrobić to w inny sposób.”
Zerwał z niej cienkie ubranie i rzucił podarte kawałki na bok. Visenya wpadła w panikę, gdy zrozumiała, co dokładnie miał na myśli.
„Pozwól mi spróbować jeszcze raz... ustami. Myślę, że mogę...”
„Cisza!” Jego głos odbił się echem od ścian sypialni, natychmiast ją uciszając.
To nie tak wyobrażała sobie swój pierwszy raz. Marzyła o namiętnych pocałunkach i delikatnych pieszczotach od mężczyzny, który ją kocha i ceni. Lucian nie zamierzał być kochający, a na pewno jej nie cenił. Została przeklęta partnerem, który pragnął zemsty i chciał jedynie patrzeć, jak cierpi.
Minęło dziesięć lat, odkąd Smoki rządziły światem... odkąd Visenya objęła tron jako Królowa Lykanów. Wampiry zostały zmuszone do ukrycia się, ponieważ polowanie i zniewalanie ludzi było karane śmiercią. Świat wreszcie zaznał pokoju... aż do momentu, gdy Lord Smoków, Lucian, obudził się z wymuszonego snu i odkrył, że cała jego rasa została wymordowana przez ojca Visenyi. Visenya została pozbawiona swojego królestwa i zmuszona do spędzenia reszty swoich dni jako niewolnica Luciana. Najokrutniejszym żartem było to, że Visenya dowiedziała się, iż partnerem, na którego tak wiernie czekała przez te wszystkie lata, jest nikt inny jak mściwy Lord Smoków.
Pochłonięci nienawiścią do siebie nawzajem, czy to wystarczy, aby walczyć z intensywną więzią partnerską między nimi? Czy Lucian doprowadzi Visenyę do absolutnych granic, tylko po to, by na końcu tego żałować?

-ADVARSEL- Denne historien kan inneholde innhold som noen kan finne forstyrrende.
"Hvis du ikke kan tilfredsstille meg med munnen din, må du tilfredsstille meg på en annen måte."
Han rev av henne de spinkle klærne og kastet de iturevne stoffbitene til side. Visenya fikk panikk da hun innså nøyaktig hva han antydet.
"La meg prøve igjen... med munnen. Jeg tror jeg k..."
"Stille!" Hans stemme ekkoet mot veggene i soverommet hans, og hun ble umiddelbart stille.
Dette var ikke slik hun hadde forestilt seg sin første gang. Hun hadde sett for seg lidenskapelige kyss og milde kjærtegn fra en mann som elsket og verdsatte henne. Lucian ville ikke være kjærlig, og han verdsatte henne absolutt ikke. Hun hadde blitt forbannet med en make som var ute etter hevn, og som ikke ønsket noe annet enn å se henne lide.
Ti år hadde gått siden drager hersket over verden... siden Visenya tok sin plass som Lycan-dronning. Vampyrer ble tvunget inn i skyggene nå som jakt og slaveri av mennesker var straffbart med døden. Verden var endelig i fred... inntil Drageherren Lucian våknet fra sin induserte søvn og oppdaget at hele hans rase hadde blitt massakrert av Visenyas far. Visenya blir fratatt sitt rike og tvunget til å leve resten av sine dager som Lucians slave. Den grusomste spøken av alle er at Visenya lærer at den maken hun har ventet så trofast på i alle disse årene, ikke er noen andre enn den hevngjerrige Drageherren selv.
Fortært av hatet for hverandre, er det nok til å kjempe mot det intense båndet mellom dem? Vil Lucian presse Visenya til hennes absolutte grense, bare for å angre på det til slutt?